Op weg naar Tatacoawoestijn vanuit Popayan

Vandaag een lange reisdag op de planning en we starten niet eens vroeg. De eerste van de 2 dagelijkse bussen vertrekt pas om 9.30 vanuit Popayan. We rijden weg en amper op weg hebben we al een politie controle. Wij hoeven nu niets te laten zien en de man in uniform loopt vriendelijk door de bus om de passen op te halen en te controleren. Echter zijn pistool komt vlak langs mijn gezicht. Ze zijn hier behoorlijk uitgerust qua bewapening. We reizen verder en rijden over een hobbelig bergweggetje wat bestaat uit keien en grind. We mogen maar liefst 20 en soms 30 km per uur maar harder is ook echt niet te doen op deze weg. Zo hobbelen we uren door wat later toch NP Purace blijkt te zijn voor een gedeelte. We hebben onderweg nog wat controles waarbij ook onze paspoorten eraan moeten geloven. En een keer moet iedereen de bus uit. De mannen worden gefouilleerd en bij de vrouwen wordt de handtas bekeken. Rugtassen hoeven blijkbaar niet.....en nog veel meer mogelijkheden om vanalles bij je te hebben. Het lijkt me een wasse neus deze controles. Evenals het verzegelen van de bus. Die keurig wordt losgemaakt en teruggeplakt wanneer mensen ingestapt zijn. We zien een miereneter over de weg lopen en deze verdwijnt nog voor hij op de foto gezet kan worden maar ik heb hem gelukkig erg goed gezien. Er heerst toch wat tumult in de bus na het zien van het bijzondere dier maar de chauffeur kachelt gewoon door zoals de rest van de rit. Er wordt een korte kaasstop gemaakt maar toiletstoo nee dat is niet aan de orde en dat was vooral voor Rozenka een kwelling. Om 19.40 komen we windelijk in Neiva aan vwel later dan we gedacht hadden maar we hadden al een hotel adres genoteerd voor het geval we hier vast kwamen te zitten. De laatste bus ging namelijk om 19.00u. We stappen de bus uit en meteen wordt gevraagd of we toch nog doorwillen naar Villavieja of Tatacoa woestijn. Als het dan alsnog kan laten we dan de lange reisdag nog wat verlengen.....we proberen nog wat geld te pinnen maar tevergeefs. We kopen nog wat wafeltjes want het is hier gefrituurd chips of cake en koekjes wat er te koop is......pffff en we maken nog snel een keuze welk verblijf we willen in Tatacoa De chauffeur laten we de lokatie bellen of er nog plaats is en dat is er. Hij brengt ons tot de lokatie omdat het vanaf de ingang nog 1.5 km is. We worden opgewacht door de eigenaar en een medewerker die ins de lokaties laten zien. We kiezen de ruime kamer met 3 bedden en een buitendouche en een apart toilet. Je deelt het maar de cabin naast ons is enkel bewoond door 1000 motten die op het licht zijn afgekomen. We hebben de sterrenhemel dus voor onszelf. We bewonderen de sterrenhemel buiten liggend op 2 buitenbedjes. De eigenaar draait golden oldies zoals Angel....The wind of change....Hotel California en You've got a friend.....wat heerlijk om zo die machtige sterrenhemel te zien...orion..grote en kleine beer etc. We treffen een heldere nacht hier in de woestijn en genieten met volle teugen we zien verschillende vallende sterren en blijven in onze pyjama liggen tot we het koud krijgen en zo ons bed inrollen om te slapen. De klamboes zijn helaas ook al vol met motten maar gelukkig weinig muggen en we gaan met onze huisdieren in de klamboes slapen.
Om 5.00 kraaien de hanen ons wakker. We staan op omde zonsopkomst te zien....mooi mooi maar wel wat bewolkt helaas. Morgen nog een kans maar gezien het de gehele dag bewolkt weer is...zullen we zien hoe dat morgen gaat... we gaan nog even liggen en gebruiken onze outdoor douche voor we gaan ontbijten. In de ochtend zouden we naar de grijze woestijn gaan en in de namiddag naar de rode. Echter na het ontbijt gaat een groep de jeep in en Heido de eigenaar zegt dat hij ons later komt halen. We maken ons klaar en wachten. Helaas kan de rest van het personeel ons niet uitleggen hoe lang het gaat duren en om 10.00 wachten we nog steeds. We laten een andere gids komen die natuurlijk wat duurder was maar die kwam uiteindelijk met 2 personen en 2 motoren waar we achterop moesten om naar de woestijn te gaan. Ja we willen vandaag toch iets van die woestijn zien. Geheel tegen m'n motorprincipes in stap ik met tshirt en korte broek achterop de yamaha fazer. De andere was een suzuki. Esnijder en Osar waren onze gids. Zodra we weg willen rijden komt de andere groep terug uit de grijze woestijn. We leggen Heido uit dat het wel erg lang duurde en we nu een andere optie hadden gezien we agv de communicatie niet wisten wanneer en of hij terug zou komen. De rit gaat over los zand en gesteente. Best een lastige motorrit met mensen achterop gok ik maar gelukkig ging alles goed. Zelfs nog leuke filmpjes gemaakt achterop...wat een uitzichten. Heerlijk een beetje wind. We maken een wandeling in de grijze woestijn waar een stenen schildpad en krokodil met wat fantasie te zien zijn, en stoppen voor een drankje bij het zwembad wat onlangs is aangelegd en waarvan het pad nog steeds in aanleg is. Ook de gidsen krijgen een drankje erbij want we hebben het allen warm. De lokatie is mooi het water is erg koud en gezien we daarna nog verder moeten lopen zwemmen we niet. We eten een soort ijskoekjes besmeerd met zoetigheid en bedekt met wat kaas....wat een combi....geen echte aanrader moet ik zeggen maar zeker niet vies.....leek grote hosti 2.0

Daarna verder op de motoren naar de rode woestijn. Ook daar maken we een mooie wandeling en fotograferen we de bijzonder gevormde gesteenten. Van bovenaf lijkt het een labyrint....of woestijnroos vond ik zelf. Ik kan er geen genoeg van krijgen zo mooi is het hier. We drinken een geperst suikerriet drankje met limoen wat hier zelf gemaakt wordt. Dat gaat er wel in. Er zitten 2 Ara's op het suikerriet en deze katen zich met enige moeite op de foto zetten....ene komt steeds naar mijn camera toegelopen haha....daarna terug naar de El Penon de Constantino. De anderen zitten te lunchen en we sluiten aan. We krijgen lekkere soep (zonder kippetenen) en de uitgekozen lunch kip met rijst en salade. Het was teveel op dat moment omdat het ondanks de bewolking toch erg warm is. We hebben hier bij de lodge heel veel last van de zandvliegjes en muggen etc. Ze worden weggerookt...en wij ook. We gaan naar het zwembad en koelen daar lekker af....we werken ons reisverslag bij en zien de lucht wat opklaren. De anderen zijn nu naar de rode woestijn. We hopen vanavond de observatie plaats van de sterren te kunnen bezoeken...maar dit heeft alleen zin als het helder wordt vanavond. Dat hebben we uiteindelijk vanwege de bewolking niet meer gedaan. We hebben lekker gedouched en zijn daarna de zonsondergang gaan bewonderen. Helaas was die niet zo heel bijzonder vanwege de wolken. Lekker gegeten en zo nog wat sterren bewonderen als er wat te zien zijn. De tassen weer wat ingepakt morgen na het ontbijt vertrek naar Neiva en van daaruit naar Bogota. Weer een lange reisdag voor de boeg.....