Kitgum op weg naar Kidepo.
14 januari 2017 - Murchison Falls National Park, Oeganda
Weinig wifi dus nu lange post zonder fotos foto's volgen in wifi kamp xxxx
04-01-2017:
Vandaag een volle reisdag met een stop bij Ziwa Rhino sanctuary. Om 6.30 vertrekken we uit Entebbe op weg naar Kitgum. Om 12.00 komen we aan bij de Rhino Sanctuary. Er leven daar 19 witte neushoorns. De neushoorns zijn helaas verder uitgestorven in Uganda. De hoop is om ze weer terug uit te zetten in de wildparken maar daarvoor zijn er nu echt veel te weinig.
De hike was erg warm zo midden op de dag. Maar de beste manier om redelijk dicht bij de neushoorns te kunnen komen. De oudste deelneemster (Gerda 79) werd onwel tijdens de tocht en moest eerder terug. Wij zagen in totaal 5 neushoorns waarvan 1 mannetje en 2 vrouwtjes met jong. Een jong van 1 jaar en 1 van 6 maanden.
De hoorns van de mannetjes zijn geknot om te voorkomen dat ze elkaar erg verwonden. Er zijn meer mannetjes dan vrouwtjes en omdat ze in een gebied bij elkaar zijn wordt er om de dames gevochten.
Rond 19.30 komen we aan in Kitgum. Hier is de stroom net een discolamp . Het is aan de grens van Sudan. De inwoners zijn er donkerder dan de oegandezen. En ook Christelijker bleek bij ontvangst. Nog voor we het hotel binnen waren hadden we de zeggen al te pakken. En aangezien we heel watten aangekomen waakt Jezus Christus over ons. Lekker gegeten en gekletst in Kitgum en ook prima geslapen. Je merkt dat je echt in afgelegen gebied komt. Alles is kapot etc. Douchebak met scheur etc...... maar ach het wordt gewoon gebruikt tot de muren afbrokkelen van het vocht.
05-01-2017: De volgende dag weer op de hobbelweg maar nu op weg naar Kidepo. Wat ligt dit park afgelegen zeg. Maar dat is juist de reden dat we deze verlenging geboekt hebben. Tegen de middag komen we in Kidepo aan we maken lunch rijden daarna door naar onze camping. We zien al best wat dieren. De camping is een toilet/ douchehoek en een uitkijkpunt over de vallei. Wat een prachtige plek om je tent op te mogen zetten. We kijken zo over de vallei vanuit onze tent....... en daar staan honderden buffels....en er trekken zo nu en dan olifanten voorbij.
In de namiddag gaan we laat op gamedrive.
Dit gezien het weer echt heel heet is. We zien buffels, oribi, zebra, etc. We zien aan het einde van de drive zelfs leeuwen. 2 leeuwinnen en en een jonge leeuw. Wat gaaf en ondanks het feit dat het net donker begon te worden hebben we nog enkele prachtige foto's kunnen schieten..... de leeuwinnen gingen goed liggen om op 3 komende wrattenzwijnen te jagen maar helaas zonder jacht gingen de zwijnen er gealarmeerd vandoor.
Wat een geluk hadden we op onze eerste gamedrive. Om deze prachtige beesten van behoorlijk dichtbij te zien. En het park Kidepo is echt nog authentiek. Wij zijn met 8 personen. Maar als er 20 toeristen totaal in het park zijn is het veel. In de nacht blijft de ranger bij onze tenten de wacht houden.
06-01-2017: Deze nacht worden we wederom meerdere keren wakker. Nu niet alleen van de hoestbuien maar vooral van de kou. Zowat alles uit mijn tas getrokken om beetje warm te blijven. Om 6.15 vlak voor het opstaan. Komt Grace (onze kokkin) ons wekken omdat de ranger olifanten heeft gespot die vlak voor onze tenten langswandelen. Gezien we al volop kleding aanhadden konden we meteen uit de tent springen om te kijken...... de zon komt net op, je doet zojuist je ogen open en kunt genieten van deze Afrikaanse pracht........ wat fijn om weer in Afrika te zijn. Het was nog wat donker voor mooie foto's maar de belevenis was prachtig.....tijdens het ontbijt zien we ook ver weg nog 6 giraffen over de savanne paraderen.
Na het ontbijt gaan we op morning drive. We zien giraffen dichterbij. Die hadden we gister nog niet gezien. Dat blijven naast roofdieren/ roofvogels mijn favorieten. Gracieus lopen ze over de savanne.....en ze kijken je dan ook nog zo grappig aan heerlijk. Tijdens deze drive zien we veel mooie punten van het park en best veel dieren. Mooie foto van een Roller gemaakt. (Gekleurd vogeltje) Wederom wat wrattenzwijnen die op afstand voor leeuwen onder de boom worden aangezien......
Daarna relaxen etc. Voor mij kletsen met de kokkin chauffeur en de gids......hele discussies ontstaan over het hebben van kinderen wie ze moet onderhouden en wie welk deel van zijn salaris aan welke familie moet afstaan.......
In de avond wederom gamedrive. We zagen zebras dichtbij en Eland en Ugandese kob. Bij terug gang naar het kamp in het donker nog een kudde olifanten.....opstaan en afsluiten met olifanten op deze mooie dag.
07-01-2017
Vandaag gaan we een bush walk maken. Maar voor we gaan hiken gaan we eerst op zoek naar de leeuwen die zich afgelopen nacht dicht bij het kamp hebben laten horen. Helaas zijn ze alweer vertrokken of verscholen maar we zagen wel een gevlekte hyena. En jakhalzen rennen. Tijdens de hike komen we een kafferbuffel tegen. We wachten tot hij ons gezien heeft en kan vluchten. Daarna trekken we verder en komen we op afstand olifanten tegen. We lijken hun pad te kruisen dus nemen we een omweg om ze niet te hinderen en zelf niet in gevaar te komen. Aan de andere kant is ook een andere groep olifanten verder weg. Dus we balanceren er netjes tussenin. Verder zien we nog wrattenzwijntjes en leren waarom het zo makkelijk is geweest alle neushoorns in uganda uit te moorden. Ze gaan steeds terug naar 1 ontlastplaats. Hierdoor zijn ze allemaal makkelijk afgeschoten. Daarna zien we nog een giraffe die voor ons poseert en daarna lopen we naar ons ophaalpunt waar we nog een karkas van een oribi zien liggen waar aasgieren zich tegoed aan doen. Daarna terug naar de camping en onze spullen opruimen en tent afbreken. We rijden terug naar Gulu. Onderweg stoppen we bij een Ugandese kraal. Waar een familie woont die zich duidelijk opgedoft had voor ons bezoek. Er worden weer wat pitloden schriftjes tshirts etc gegeven. De volwassenen willen het ook graag hebben net als de kinderen. Het blijft soms lastig te zien of mensen wel of niet op de foto willen. De balans tussen in contact zo'n met de mensen en met een groep toeristisch reizen blijkt toch nog steeds wat lastig te zijn. Ik ben inmiddels meer gewend om wat individueler te reizen. Maar met deze 3D wegen in Uganda is het niet verkeerd om gereden te worden. De tocht naar Gulu is lang en stoffig. Iedereen had direct een Afrikaans kleurtje gekregen. We hebben ons 2x moeten wassen en daarna waren de witte handdoeken nog steeds rood. We voelen ons als herboren bij het diner. En kletsen lkkr met wat koude Smirnoff ice erbij.
08-01-2017: Na een goede nacht en lkkr uitgeslapen te hebben weer heerlijk gedoucht en op naar de volgende plek. Murchisson Falls hier hebben we een relax middag en ontmoeten we de rest van de groep.
De huidige groep bestaat uit:
Gerda 79 en Jean -pierre 46
Ninotska
Carine en Andre
Jacob Deense jongen.
Irmgard en ik.
Nu is er een Duitse man Fred(je)
Een koppel Rian en Pieter.
En Mieke dame van Terschelling.
Gezien wij al alle afgelopen dagen in een 4 wheel drive met Gerda en Jean Pierre zitten besluiten we dit geluk met de 4 andere mensen die erbij komen te delen en zelf in de andere truck te stappen.
In de loop van de reis zullen we allen een keer ruilen om de samenstelling te rouleren. Dat is bovendien beter voor ieders balans gokken we. (wel voor die van mij in ieder geval.)
09-01-2017:
Late morning drive vandaag in Murchisson Falls. We zien erg veel dieren waarvan vooral de olifanten heel dichtbij. Het is en erg mooi park waar meer groenere boombegroeiing is dan in Kidepo. We hebben een fijne drive en maken mooie foto's. We stoppen nog bij een meer wat we een familie tegengekomen waarvan de dochter in Denemarken woont en op vakantie is met haar kinderen bij haar Ugandese familie. In het meer zitten nijlpaarden ook zien we 2 zadelbekooievaars. Die prachtig staan te poseren. We gaan later lunchen vlak voor de boottocht over het meer begint. Tijdens de boottocht zagen we veel diëten langs het water buffels olifanten wrattenzwijntjes etc. Ook veel piedkingfishers (bonteijsvogels) Die ik in de lucht mooi heb kunnen vastleggen. Ook zien we de Shoebill wat aan deze kant van de rivier blijkbaar niet vaak voor komt. Tegelijkertijd voert eeed n nijlpaard een waterballet uit. Springend en onderduikend met zijn kont boven water erg grappig. En wederom vliegt de shoebill weg.... De boot vaart ook naar Murchisson Falls van de waterval komt allerlei wit schuim in het water wat er als scheerschuim om het water drijft. De boottocht was lkkr relaxed en heel zonnig.
Eind van de middag terug naar het kamp wat we borrelen kletsen en lkkr eten.
10-01-2017:
Vandaag staan we vroeg op om voor zonsopgang bij de boot te zijn voor de ochtendtocht op de Nijl. Het is een mooie tocht waarbij we in de ochtend olifanten aan het water zien waarvan er een is met een korte slurf. Waarschijnlijk afgesneden door een strik van stropers ook zien we 3x een shoebill waarvan de laatste de mooiste plaatjes opleverde. Bij een groep nijlpaarden ontstond er tumult waardoor er een agressief met open bek door het water ging. Na deze boottocht gaan we verder met een drive. In de struiken liggen leeuwinnen met welpjes die we niet konden fotograferen.....onze andere truck wel maar wij stonden helaas achter een flinke struik. En andere auto die daar ook in was gereden (wat eigenlijk niet mag) kreeg ook nog eens autopech....waardoor Isma hen heeft geholpen daar weg te komen. Door ze met zijn auto weg te duwen.
Daarna even tijd om wat kleding te wassen te lunchen en een drankje te doen voor we op avond drive gaan. We zien veel olifanten waarvan een jong puberend olifantje ons poogt weg te jagen.....heel schattig
In de avond zien we wederom leeuwinnen met welpjes. Ze eten een prooi. Ws een oribi. Er zijn minder welpjes dan deze ochtend dus of het dezelfde familie is kan ik niet zeggen. We hebben een mooie ervaring. Het is al wat donker om te fotograferen maar iedereen heeft wel enkele mooie foto's en Irmgard heeft een mooi filmpje gemaakt. Daarna zijn we allen erg enthousiast over deze mooie dag.
11-01-2017:
Vandaag is het 10 uur rijden naar Kibale N.P. In de loop van de rit gaan we nog geld wisselen. Met wat gedoe in een kantoortje krijgen we door Isma een iets betere koers dan op het bord staat aangegeven. Haha echt Afrika. Al het geld wordt apart geteld in een ander kantoortje.....het duurt alles bij elkaar een uur. bijna een extra excursie lol. In ons kamp zitten we met onze tent aan het water en zien we een zwarte ibis en roodstaart apen. Ook rode mieren marcheren zo mijn broek in.....en hebben me flink te pakken terwijl ik net die apen sta te fotograferen. Nou niet voor lang dus.....spontaan dans ik in mijn string een Afrikaanse rode mierendans........voor onze tent. Druk wapperend met mijn broek waar meer dan 10 mieren tijdelijk in zijn gehuisvest. In de avond hebben we een 4 gangen diner waaronder heerlijk mals rundvlees met rijst. De Chef kent me al voor ik een voet in deze lodge gezet heb. Allergie Cassie want Isma (gids en chauffeur) is heel alert en zorgzaam rondom mijn eten en heeft de Chef al aangegeven mij op te zoeken met betrekking tot het eten. Daarna op tijd naar bed want morgen om 5.00 op voor de Chimps habituation tour.
12-01-2017:
Wauw wat een geweldige dag hebben we vandaag gehad. We hebben een dag gehiked in Kibale Forest. Hier leven nog Chimpansees in het wild. Met 2 Amerikaanse dames en een ranger. Michelle (want de rest van haar naam is onmogelijk uit te spreken, maar betekende veel bezoekers) hebben we de Chimps de gehele dag gevolgd en bekeken. Evenals bij de nog op te sporen gorillas zijn er een aantal groepen gewend gemaakt aan menselijk bezoek. Het duurt erg lang voor ze niet meer wegvluchten of reageren op mensen. Er is nu een groep waar ze al 3 jaar mee bezig zijn maar wat nog steeds niet het gewenste resultaat oplevert. ( dat ze zich niets van de mensen aantrekken en volledig hun eigen ding doen) Nou de Chimps die wij zagen deden echt hun eigen ding en trekken zich niets aan van de mensen in hun omgeving. Ze stormen gewoon langs je af om andere Chimps luid schreeuwend op hun plaats te kunnen zetten. Wat een bravoure komt daarbij aan te pas. We zijn om 5 uur opgestaan om daarna met frisse moed ons ontbijt (de gebakken eieren) weg te werken. We nemen lunch mee in onze tas en 3 liter water. Om 6 uur zijn we op weg naar het vertrekpunt. Daar duurt het om Afrikaanse onduidelijke redenen nog even voor we vertrekken maar uiteindelijk zijn we dan toch op weg. We worden bij het bos afgezet en gaan op zoek naar de Chimps na een korte tijd horen we ze en is het de kunst om de juiste lokatie te vinden. Afgaande op het geluid vind onze ranger de Chimps in de bomen. Het blijkt een grote familie te zijn. Waarbij er een vrouwtje vruchtbaar is en alle mannetjes om haar heen blijven hangen tot ze een nummertje van let wel 4 seconden mogen maken. Er is dus veel tumult in de groep en het harde gekrijs neemt regelmatig met veel bombarie toe. In de ochtend zijn er best veel andere groepen die heel even op zoek gaan naar de Chimps. De rest van onze groep komen we ook tegen. Er zijn dan veel fotografen rondom de Chimps die op een zichtbare plaats zijn. De Chimps lijken er weinig last van te hebben. Gezien ze niet in de bomen blijven zitten maar ook over de grond wandelen of op de grond liggen. Toen alle groepen weer vertrokken waren kwam voor ons de mooiste belevenis we bleven met ons kleine groepje over tussen alle Chimps in het kibale bos. Het was echt de bedoeling om een dagje het leven van een Chimpansee te volgen. We mochten er in de buurt blijven zitten wanneer ze relaxed waren. En hebben ze gevolgd toen ze onder luid kabaal elkaar aangeven om verder te lopen of te gaan eten. Het eten doen ze weer hoog in de boom. We moeten nog opletten want poepen en plassen en vruchten naar beneden laten vallen is een zeer regelmatig fenomeen. We zien hoog in de bomen nog moeders met kinderen waarvan ik een heel mooi klein filmpje heb kunnen maken. Wij blijven langer dan de Amerikaanse dames waardoor we de laatste bezoekers van het park waren die dag. We zien de Chimps nog naar beneden komen. Ook de moeders met kleintjes. Helaas zijn deze erg schuw en jagen de mannetjes Chimps ze weg. We gaan rond 17.30 weer weg....en hebben dan toch ongeveer 11 uur in het Kibalebos gehiked. Wel wat knieklachten maar wat prachtig was deze dag zeg. Super!
13-01-2017:
Vandaag vertrekken we naar QENP ( Queen Elisabeth National Park.) Na een ontbijtje van pannekoeken rijden we wederom door de dorpjes van Uganda. We zien mannen met 9 grote trossen matoke bananen op hun fiets. We rijden langs koffieplantages en bananen en mango velden. De mensen hebben erg weinig hier. En we geven waar mogelijk de kinderen wat pennen en schriftjes en de dames wat kleding. Ook de volwassenen willen erg graag de pennen etc. hebben. Het land is nog erg puur en het leven ook nog erg basic. Mensen hebben zwaar werk en veel is nog niet zo fijn geregeld. Scholen genoeg maar de leraren moeten er ander werk bij doen omdat de overheid de leraren van het gratis onderwijs niet voldoende betaald. Er is ook een project met waterpompen in Uganda geweest. Gelukkig zijn er op veel plaatsen waterpompen maar ook zien we regelmatig mensen uit vieze watertjes jerrycans vullen. Het leven in Uganda is nog erg zwaar. Er worden nog steeds veel kinderen geboren het geloof is nog heel prominent aanwezig de gemiddelde leeftijd is 15 en de verwachte levensduur 59.
In QENP is ons kamp in het park gelegen. Je mag alleen met een zaklamp over het kamp ivm nijlpaarden en buffels etc. Anders brengt de staf je van je tent naar het restaurant. Het kamp ligt aan het Kazinga kanaal. En de nijlpaarden kunnen vooral snachts rond de tent lopen.
In de avond hebben we een gamedrive. Het QENP staat bekend om het roofwild dus de verwachtingen zijn hoog gespannen. We hebben wat pech met vertrekken want de truck die 2 groepsleden van een wandeling zou ophalen heeft een lekke band. We vertrekken daarom een half uur later dan gepland op gamedrive. We stuiven richting QENP en rijden stevig door. Op een plaats waar auto's staan is er een luipaard gespot. Nou je moet eigenlijk weten dat hij dat ligt voor je het ziet want hij was erg goed verstopt. Later verplaatste hij zich een hadden we zicht op zijn kop. Yes de Big 5 is weer in de pocket. Ook Irmgard heeft nu haar eerste Big 5 gescoord. Daarna rijden we verder omdat onze andere truck die doorgereden is een mannetjes leeuw heeft gespot. Helaas lag deze erg ver weg over een struik toen wij daar kwamen. Het zonlicht was al te ver weg om nog iets van goede foto's te maken. Daarna zijn we terug gereden naar de boom waar het luipaard lag. Die was nog altijd in de boom. Even later sprong hij eruit en liep bof over de grond hij rende kort en leek te gaan jagen daarna verdween hij in de struiken en was het donker. Op de terugweg naar het kamp vlakbij het kamp stoof er nog een dier voor de auto langs.....Ronnie zei dat het ook een luipaard was. Ik kon het niet goed zien maar het is best aannemelijk gezien de manier van bewegen. Daarna samen buiten gegeten. Het was weer erg lekker. Salade, pompoensoep, vis met rijst en aardbeienmousse
Morgenvroeg weer een gamedrive op het programma.
14-01-2017:
04-01-2017:
Vandaag een volle reisdag met een stop bij Ziwa Rhino sanctuary. Om 6.30 vertrekken we uit Entebbe op weg naar Kitgum. Om 12.00 komen we aan bij de Rhino Sanctuary. Er leven daar 19 witte neushoorns. De neushoorns zijn helaas verder uitgestorven in Uganda. De hoop is om ze weer terug uit te zetten in de wildparken maar daarvoor zijn er nu echt veel te weinig.
De hike was erg warm zo midden op de dag. Maar de beste manier om redelijk dicht bij de neushoorns te kunnen komen. De oudste deelneemster (Gerda 79) werd onwel tijdens de tocht en moest eerder terug. Wij zagen in totaal 5 neushoorns waarvan 1 mannetje en 2 vrouwtjes met jong. Een jong van 1 jaar en 1 van 6 maanden.
De hoorns van de mannetjes zijn geknot om te voorkomen dat ze elkaar erg verwonden. Er zijn meer mannetjes dan vrouwtjes en omdat ze in een gebied bij elkaar zijn wordt er om de dames gevochten.
Rond 19.30 komen we aan in Kitgum. Hier is de stroom net een discolamp . Het is aan de grens van Sudan. De inwoners zijn er donkerder dan de oegandezen. En ook Christelijker bleek bij ontvangst. Nog voor we het hotel binnen waren hadden we de zeggen al te pakken. En aangezien we heel watten aangekomen waakt Jezus Christus over ons. Lekker gegeten en gekletst in Kitgum en ook prima geslapen. Je merkt dat je echt in afgelegen gebied komt. Alles is kapot etc. Douchebak met scheur etc...... maar ach het wordt gewoon gebruikt tot de muren afbrokkelen van het vocht.
05-01-2017: De volgende dag weer op de hobbelweg maar nu op weg naar Kidepo. Wat ligt dit park afgelegen zeg. Maar dat is juist de reden dat we deze verlenging geboekt hebben. Tegen de middag komen we in Kidepo aan we maken lunch rijden daarna door naar onze camping. We zien al best wat dieren. De camping is een toilet/ douchehoek en een uitkijkpunt over de vallei. Wat een prachtige plek om je tent op te mogen zetten. We kijken zo over de vallei vanuit onze tent....... en daar staan honderden buffels....en er trekken zo nu en dan olifanten voorbij.
In de namiddag gaan we laat op gamedrive.
Dit gezien het weer echt heel heet is. We zien buffels, oribi, zebra, etc. We zien aan het einde van de drive zelfs leeuwen. 2 leeuwinnen en en een jonge leeuw. Wat gaaf en ondanks het feit dat het net donker begon te worden hebben we nog enkele prachtige foto's kunnen schieten..... de leeuwinnen gingen goed liggen om op 3 komende wrattenzwijnen te jagen maar helaas zonder jacht gingen de zwijnen er gealarmeerd vandoor.
Wat een geluk hadden we op onze eerste gamedrive. Om deze prachtige beesten van behoorlijk dichtbij te zien. En het park Kidepo is echt nog authentiek. Wij zijn met 8 personen. Maar als er 20 toeristen totaal in het park zijn is het veel. In de nacht blijft de ranger bij onze tenten de wacht houden.
06-01-2017: Deze nacht worden we wederom meerdere keren wakker. Nu niet alleen van de hoestbuien maar vooral van de kou. Zowat alles uit mijn tas getrokken om beetje warm te blijven. Om 6.15 vlak voor het opstaan. Komt Grace (onze kokkin) ons wekken omdat de ranger olifanten heeft gespot die vlak voor onze tenten langswandelen. Gezien we al volop kleding aanhadden konden we meteen uit de tent springen om te kijken...... de zon komt net op, je doet zojuist je ogen open en kunt genieten van deze Afrikaanse pracht........ wat fijn om weer in Afrika te zijn. Het was nog wat donker voor mooie foto's maar de belevenis was prachtig.....tijdens het ontbijt zien we ook ver weg nog 6 giraffen over de savanne paraderen.
Na het ontbijt gaan we op morning drive. We zien giraffen dichterbij. Die hadden we gister nog niet gezien. Dat blijven naast roofdieren/ roofvogels mijn favorieten. Gracieus lopen ze over de savanne.....en ze kijken je dan ook nog zo grappig aan heerlijk. Tijdens deze drive zien we veel mooie punten van het park en best veel dieren. Mooie foto van een Roller gemaakt. (Gekleurd vogeltje) Wederom wat wrattenzwijnen die op afstand voor leeuwen onder de boom worden aangezien......
Daarna relaxen etc. Voor mij kletsen met de kokkin chauffeur en de gids......hele discussies ontstaan over het hebben van kinderen wie ze moet onderhouden en wie welk deel van zijn salaris aan welke familie moet afstaan.......
In de avond wederom gamedrive. We zagen zebras dichtbij en Eland en Ugandese kob. Bij terug gang naar het kamp in het donker nog een kudde olifanten.....opstaan en afsluiten met olifanten op deze mooie dag.
07-01-2017
Vandaag gaan we een bush walk maken. Maar voor we gaan hiken gaan we eerst op zoek naar de leeuwen die zich afgelopen nacht dicht bij het kamp hebben laten horen. Helaas zijn ze alweer vertrokken of verscholen maar we zagen wel een gevlekte hyena. En jakhalzen rennen. Tijdens de hike komen we een kafferbuffel tegen. We wachten tot hij ons gezien heeft en kan vluchten. Daarna trekken we verder en komen we op afstand olifanten tegen. We lijken hun pad te kruisen dus nemen we een omweg om ze niet te hinderen en zelf niet in gevaar te komen. Aan de andere kant is ook een andere groep olifanten verder weg. Dus we balanceren er netjes tussenin. Verder zien we nog wrattenzwijntjes en leren waarom het zo makkelijk is geweest alle neushoorns in uganda uit te moorden. Ze gaan steeds terug naar 1 ontlastplaats. Hierdoor zijn ze allemaal makkelijk afgeschoten. Daarna zien we nog een giraffe die voor ons poseert en daarna lopen we naar ons ophaalpunt waar we nog een karkas van een oribi zien liggen waar aasgieren zich tegoed aan doen. Daarna terug naar de camping en onze spullen opruimen en tent afbreken. We rijden terug naar Gulu. Onderweg stoppen we bij een Ugandese kraal. Waar een familie woont die zich duidelijk opgedoft had voor ons bezoek. Er worden weer wat pitloden schriftjes tshirts etc gegeven. De volwassenen willen het ook graag hebben net als de kinderen. Het blijft soms lastig te zien of mensen wel of niet op de foto willen. De balans tussen in contact zo'n met de mensen en met een groep toeristisch reizen blijkt toch nog steeds wat lastig te zijn. Ik ben inmiddels meer gewend om wat individueler te reizen. Maar met deze 3D wegen in Uganda is het niet verkeerd om gereden te worden. De tocht naar Gulu is lang en stoffig. Iedereen had direct een Afrikaans kleurtje gekregen. We hebben ons 2x moeten wassen en daarna waren de witte handdoeken nog steeds rood. We voelen ons als herboren bij het diner. En kletsen lkkr met wat koude Smirnoff ice erbij.
08-01-2017: Na een goede nacht en lkkr uitgeslapen te hebben weer heerlijk gedoucht en op naar de volgende plek. Murchisson Falls hier hebben we een relax middag en ontmoeten we de rest van de groep.
De huidige groep bestaat uit:
Gerda 79 en Jean -pierre 46
Ninotska
Carine en Andre
Jacob Deense jongen.
Irmgard en ik.
Nu is er een Duitse man Fred(je)
Een koppel Rian en Pieter.
En Mieke dame van Terschelling.
Gezien wij al alle afgelopen dagen in een 4 wheel drive met Gerda en Jean Pierre zitten besluiten we dit geluk met de 4 andere mensen die erbij komen te delen en zelf in de andere truck te stappen.
In de loop van de reis zullen we allen een keer ruilen om de samenstelling te rouleren. Dat is bovendien beter voor ieders balans gokken we. (wel voor die van mij in ieder geval.)
09-01-2017:
Late morning drive vandaag in Murchisson Falls. We zien erg veel dieren waarvan vooral de olifanten heel dichtbij. Het is en erg mooi park waar meer groenere boombegroeiing is dan in Kidepo. We hebben een fijne drive en maken mooie foto's. We stoppen nog bij een meer wat we een familie tegengekomen waarvan de dochter in Denemarken woont en op vakantie is met haar kinderen bij haar Ugandese familie. In het meer zitten nijlpaarden ook zien we 2 zadelbekooievaars. Die prachtig staan te poseren. We gaan later lunchen vlak voor de boottocht over het meer begint. Tijdens de boottocht zagen we veel diëten langs het water buffels olifanten wrattenzwijntjes etc. Ook veel piedkingfishers (bonteijsvogels) Die ik in de lucht mooi heb kunnen vastleggen. Ook zien we de Shoebill wat aan deze kant van de rivier blijkbaar niet vaak voor komt. Tegelijkertijd voert eeed n nijlpaard een waterballet uit. Springend en onderduikend met zijn kont boven water erg grappig. En wederom vliegt de shoebill weg.... De boot vaart ook naar Murchisson Falls van de waterval komt allerlei wit schuim in het water wat er als scheerschuim om het water drijft. De boottocht was lkkr relaxed en heel zonnig.
Eind van de middag terug naar het kamp wat we borrelen kletsen en lkkr eten.
10-01-2017:
Vandaag staan we vroeg op om voor zonsopgang bij de boot te zijn voor de ochtendtocht op de Nijl. Het is een mooie tocht waarbij we in de ochtend olifanten aan het water zien waarvan er een is met een korte slurf. Waarschijnlijk afgesneden door een strik van stropers ook zien we 3x een shoebill waarvan de laatste de mooiste plaatjes opleverde. Bij een groep nijlpaarden ontstond er tumult waardoor er een agressief met open bek door het water ging. Na deze boottocht gaan we verder met een drive. In de struiken liggen leeuwinnen met welpjes die we niet konden fotograferen.....onze andere truck wel maar wij stonden helaas achter een flinke struik. En andere auto die daar ook in was gereden (wat eigenlijk niet mag) kreeg ook nog eens autopech....waardoor Isma hen heeft geholpen daar weg te komen. Door ze met zijn auto weg te duwen.
Daarna even tijd om wat kleding te wassen te lunchen en een drankje te doen voor we op avond drive gaan. We zien veel olifanten waarvan een jong puberend olifantje ons poogt weg te jagen.....heel schattig
In de avond zien we wederom leeuwinnen met welpjes. Ze eten een prooi. Ws een oribi. Er zijn minder welpjes dan deze ochtend dus of het dezelfde familie is kan ik niet zeggen. We hebben een mooie ervaring. Het is al wat donker om te fotograferen maar iedereen heeft wel enkele mooie foto's en Irmgard heeft een mooi filmpje gemaakt. Daarna zijn we allen erg enthousiast over deze mooie dag.
11-01-2017:
Vandaag is het 10 uur rijden naar Kibale N.P. In de loop van de rit gaan we nog geld wisselen. Met wat gedoe in een kantoortje krijgen we door Isma een iets betere koers dan op het bord staat aangegeven. Haha echt Afrika. Al het geld wordt apart geteld in een ander kantoortje.....het duurt alles bij elkaar een uur. bijna een extra excursie lol. In ons kamp zitten we met onze tent aan het water en zien we een zwarte ibis en roodstaart apen. Ook rode mieren marcheren zo mijn broek in.....en hebben me flink te pakken terwijl ik net die apen sta te fotograferen. Nou niet voor lang dus.....spontaan dans ik in mijn string een Afrikaanse rode mierendans........voor onze tent. Druk wapperend met mijn broek waar meer dan 10 mieren tijdelijk in zijn gehuisvest. In de avond hebben we een 4 gangen diner waaronder heerlijk mals rundvlees met rijst. De Chef kent me al voor ik een voet in deze lodge gezet heb. Allergie Cassie want Isma (gids en chauffeur) is heel alert en zorgzaam rondom mijn eten en heeft de Chef al aangegeven mij op te zoeken met betrekking tot het eten. Daarna op tijd naar bed want morgen om 5.00 op voor de Chimps habituation tour.
12-01-2017:
Wauw wat een geweldige dag hebben we vandaag gehad. We hebben een dag gehiked in Kibale Forest. Hier leven nog Chimpansees in het wild. Met 2 Amerikaanse dames en een ranger. Michelle (want de rest van haar naam is onmogelijk uit te spreken, maar betekende veel bezoekers) hebben we de Chimps de gehele dag gevolgd en bekeken. Evenals bij de nog op te sporen gorillas zijn er een aantal groepen gewend gemaakt aan menselijk bezoek. Het duurt erg lang voor ze niet meer wegvluchten of reageren op mensen. Er is nu een groep waar ze al 3 jaar mee bezig zijn maar wat nog steeds niet het gewenste resultaat oplevert. ( dat ze zich niets van de mensen aantrekken en volledig hun eigen ding doen) Nou de Chimps die wij zagen deden echt hun eigen ding en trekken zich niets aan van de mensen in hun omgeving. Ze stormen gewoon langs je af om andere Chimps luid schreeuwend op hun plaats te kunnen zetten. Wat een bravoure komt daarbij aan te pas. We zijn om 5 uur opgestaan om daarna met frisse moed ons ontbijt (de gebakken eieren) weg te werken. We nemen lunch mee in onze tas en 3 liter water. Om 6 uur zijn we op weg naar het vertrekpunt. Daar duurt het om Afrikaanse onduidelijke redenen nog even voor we vertrekken maar uiteindelijk zijn we dan toch op weg. We worden bij het bos afgezet en gaan op zoek naar de Chimps na een korte tijd horen we ze en is het de kunst om de juiste lokatie te vinden. Afgaande op het geluid vind onze ranger de Chimps in de bomen. Het blijkt een grote familie te zijn. Waarbij er een vrouwtje vruchtbaar is en alle mannetjes om haar heen blijven hangen tot ze een nummertje van let wel 4 seconden mogen maken. Er is dus veel tumult in de groep en het harde gekrijs neemt regelmatig met veel bombarie toe. In de ochtend zijn er best veel andere groepen die heel even op zoek gaan naar de Chimps. De rest van onze groep komen we ook tegen. Er zijn dan veel fotografen rondom de Chimps die op een zichtbare plaats zijn. De Chimps lijken er weinig last van te hebben. Gezien ze niet in de bomen blijven zitten maar ook over de grond wandelen of op de grond liggen. Toen alle groepen weer vertrokken waren kwam voor ons de mooiste belevenis we bleven met ons kleine groepje over tussen alle Chimps in het kibale bos. Het was echt de bedoeling om een dagje het leven van een Chimpansee te volgen. We mochten er in de buurt blijven zitten wanneer ze relaxed waren. En hebben ze gevolgd toen ze onder luid kabaal elkaar aangeven om verder te lopen of te gaan eten. Het eten doen ze weer hoog in de boom. We moeten nog opletten want poepen en plassen en vruchten naar beneden laten vallen is een zeer regelmatig fenomeen. We zien hoog in de bomen nog moeders met kinderen waarvan ik een heel mooi klein filmpje heb kunnen maken. Wij blijven langer dan de Amerikaanse dames waardoor we de laatste bezoekers van het park waren die dag. We zien de Chimps nog naar beneden komen. Ook de moeders met kleintjes. Helaas zijn deze erg schuw en jagen de mannetjes Chimps ze weg. We gaan rond 17.30 weer weg....en hebben dan toch ongeveer 11 uur in het Kibalebos gehiked. Wel wat knieklachten maar wat prachtig was deze dag zeg. Super!
13-01-2017:
Vandaag vertrekken we naar QENP ( Queen Elisabeth National Park.) Na een ontbijtje van pannekoeken rijden we wederom door de dorpjes van Uganda. We zien mannen met 9 grote trossen matoke bananen op hun fiets. We rijden langs koffieplantages en bananen en mango velden. De mensen hebben erg weinig hier. En we geven waar mogelijk de kinderen wat pennen en schriftjes en de dames wat kleding. Ook de volwassenen willen erg graag de pennen etc. hebben. Het land is nog erg puur en het leven ook nog erg basic. Mensen hebben zwaar werk en veel is nog niet zo fijn geregeld. Scholen genoeg maar de leraren moeten er ander werk bij doen omdat de overheid de leraren van het gratis onderwijs niet voldoende betaald. Er is ook een project met waterpompen in Uganda geweest. Gelukkig zijn er op veel plaatsen waterpompen maar ook zien we regelmatig mensen uit vieze watertjes jerrycans vullen. Het leven in Uganda is nog erg zwaar. Er worden nog steeds veel kinderen geboren het geloof is nog heel prominent aanwezig de gemiddelde leeftijd is 15 en de verwachte levensduur 59.
In QENP is ons kamp in het park gelegen. Je mag alleen met een zaklamp over het kamp ivm nijlpaarden en buffels etc. Anders brengt de staf je van je tent naar het restaurant. Het kamp ligt aan het Kazinga kanaal. En de nijlpaarden kunnen vooral snachts rond de tent lopen.
In de avond hebben we een gamedrive. Het QENP staat bekend om het roofwild dus de verwachtingen zijn hoog gespannen. We hebben wat pech met vertrekken want de truck die 2 groepsleden van een wandeling zou ophalen heeft een lekke band. We vertrekken daarom een half uur later dan gepland op gamedrive. We stuiven richting QENP en rijden stevig door. Op een plaats waar auto's staan is er een luipaard gespot. Nou je moet eigenlijk weten dat hij dat ligt voor je het ziet want hij was erg goed verstopt. Later verplaatste hij zich een hadden we zicht op zijn kop. Yes de Big 5 is weer in de pocket. Ook Irmgard heeft nu haar eerste Big 5 gescoord. Daarna rijden we verder omdat onze andere truck die doorgereden is een mannetjes leeuw heeft gespot. Helaas lag deze erg ver weg over een struik toen wij daar kwamen. Het zonlicht was al te ver weg om nog iets van goede foto's te maken. Daarna zijn we terug gereden naar de boom waar het luipaard lag. Die was nog altijd in de boom. Even later sprong hij eruit en liep bof over de grond hij rende kort en leek te gaan jagen daarna verdween hij in de struiken en was het donker. Op de terugweg naar het kamp vlakbij het kamp stoof er nog een dier voor de auto langs.....Ronnie zei dat het ook een luipaard was. Ik kon het niet goed zien maar het is best aannemelijk gezien de manier van bewegen. Daarna samen buiten gegeten. Het was weer erg lekker. Salade, pompoensoep, vis met rijst en aardbeienmousse
Morgenvroeg weer een gamedrive op het programma.
14-01-2017:
Ik kijk natuurlijk uit naar de foto's. Super om te lezen hoe jullie genieten. Ik word er blij van! Ben benieuwd naar jullie nieuwe ervaringen!