QENP en Lake Bunyonyi en Bwindi.
20 januari 2017 - Murchison Falls National Park, Oeganda
14-01-2017:
In de ochtend een gamedrive gemaakt. Een luipaard op afstand gezien maar wel zelf door onze groep gespot. Waarna hij ver weg in de boom ging zitten. Nog een mooie foto gemaakt van een waterbok. Daarna een boottocht gemaakt. Bij het wachten op de boot hadden we 5 a 10 minuten om jezelf in te schrijven, naar het toilet te gaan en de wifi te gebruiken.....dat was ff multitasken maar voor de rest doen we hier niet veel meer dan genieten Het uploaden van het reislog ging niet helemaal soepel. Is wel aangekomen als het goed is maar niet geupload in mijn bestand waardoor ik alsnog moet toevoegen ipv en nieuwe schrijven. Deze boottocht was weer heel anders dan de andere boottochten die we gemaakt hebben en overtrof mijn verwachtingen. Wat een hoop dieren hebben we aan de oever gezien zeg......het bleef maar komen en komen........daarna via een tussenstop bij een handycraftshop en nog wat pennen en schriftjes uitdelen terug naar het kamp want het was alweer bijna etenstijd. Lekker fris douchen tussendoor (lees koud) maar met dit weer is dat geen probleem.
In de avond weer lkkr gekletst en later nog een spelletje met Irmgard gedaan......(risk travel, en verloren natuurlijk)
15-01-2017:
Vandaag sliepen we uit want we hoefden pas om 8.30 te vertrekken. We gaan naar het Ishasa gedeelte van QENP omdat dat deel bekend staat om de boom klimmende leeuwen. Helaas vinden we er geen tot we gaan lunchen op een lunchplek aan de grens met het Congolese gedeelte van het park. Isma krijgt een telefoontje dat er leeuwen gespot zijn. En we rijden met een rotvaart door het park daarheen. Mensen die eerder in wildparken zijn geweest zullen zich afvragen of je met 100 door het park mag....ehm nee eigenlijk niet. Maar dit is Uganda en daar zijn verder amper mensen in het park en er zijn veel minder wegen dan bv in Krugerpark (S.A.) waardoor beesten amper over de weg lopen. We Jeepsurfen wat af vandaag met open dak.....vasthouden en butsen maar. We zien in een boom 2 leeuwen liggen maar helaas te ver weg voor de mooie foto die ik in gedachten had. Maar gelukkig wel gezien op deze lange dag. Zelf spot ik nog hyenas die we daardoor prachtig kunnen bekijken en fotograferen. Ik zag ze nog net in mijn ooghoek ver weg uit het gras omhoog komen toen we verder wilden rijden. Dat was een mooie sighting overdag. In de avond kaarten we nog een spel met dieren erop.
16-01-2017:
Jeeeh ik ben jarig vandaag. Om 5.00u zingt Irmgard al voor me. Zodra we de tent uit komen feliciteert Mieke me al en krijg ik een zak red band fruitdropjes. Bij het ontbijt felicitaties van de gehele groep. Heel leuk. Daarna rijden we verder naar Lake Buyonyi. Bij de lokale supermarkt scoren we nog nootjes en clipjes, de gehele voorraad Smirnoff ice en een fles Amarula voor mijn verjaardagsborrel. Wat een mooi uitzicht. We gaan kanoën in de middag dat ging in het begin nog niet zo soepel. En lekker eigenwijs dat we beiden zijn ha ha zit zeker in de familie. Daarna poolparty met smirnoff en bier nootjes en chips in Lake Bunyonyi. Ik heb heerlijk genoten wat een lol hebben we gehad. Daarna lkkr douchen en aan tafel. Isma en Ronnie brengen voor het eten en taart met mijn naam kaarsjes en vuurwerk erop. Ik krijg van de groep een feestsmuts......heerlijk hoor het is echt een heerlijke verjaardag geworden.
Na het diner eten we de taart en drinken we de Amarula. Tonnetje rond rollen we zowat terug naar de hutten. We hebben hier een eigen hut met warm water douche. Heerlijk.
Wat een bijzondere verjaardag ondanks de verre afstand naar Nederland heerlijk genoten.
17-01-2017:
Deze ochtend staan we laat op en gaan om 9.00 een dorp wandeling maken. Bij deze wandeling was het soms al aardig steil omhoog. En goede training voor morgen. We komen in contact met de plaatselijke bevolking en gaan ook naar een schooltje voor weeskinderen project my Little angels.
Daar geef ik de kinderen en fotootje uit mijn printertje. Vanwege de warmte was het papier wat krom getrokken dus het had nogal wat voeten in aarde alvorens de printjes eruit kwamen. Na nieuw fotopapier toe te voegen ging het weer goed. De gids wilde er zelf ook graag een. Dus ook voor hem een printje daarna een vader met zijn 3 maanden oude zoon Given ook op een geprinte foto. Moeder kwam er daarna ook aangesneld en staat er mooi op. Nog 2 Kids die met ons meeliepen om een foto te ontvangen. Erg blij allemaal ermee en ik dus ook. Een heerlijke wandeling waar we energie van kregen. Wat een mooie mensen hier. Daarna pakken we onze spullen en vertrekken naar Gorilla Valley lodge. Van daaruit uit zullen we morgen op Gorilla tracking gaan. Spannend hoe ver we zullen moeten klimmen en of we deze gentle giants zullen ontmoeten. Het uitzicht op Bwindi inpenetrable forest vanuit de lodge is prachtig. Het restaurant ligt dan ook op het hoogste punt. Onze kamer heeft nummer 1 en jawel deze ligt op het laagste punt. Gezien we al op 2000m hoogte zijn komen we dan ook steeds hijgend aan bij het restaurant maar we zijn zeker niet de enigen. We gaan op tijd naar bed om de volgende dag fris en fruitig op Gorilla track te gaan. Ik ontdoe mijn hoofdkussen ergens in de nacht nog van een grote kever maar slaap verder prima.
18-01-2017:
Vandaag is het D-Day.......Gorilla tracking....
We ontbijten om 6.30 en stoppen voldoende eten en drinken in de tas om een tocht van 6 tot 8 uur te kunnen overbruggen. We rijden om 7.00 naar het verzamelpunt waar onze gidsen hun best zullen doen om ons alle 10 bij 2 goede gorilla families in te laten delen. Wij zitten met 8 bij de groep die de Bweza familie gaat zoeken. Het is een groep van 10 gorillas waarvan 2 silverbacks en ook nog wat blackback mannetjes vrouwtjes en baby gorillas. Er zijn 2 trackers op weg om de gorilla familie te zoeken. Een ranger genaamd Jones en 2 politieagenten met geweren die voor de veiligheid tov agressieve bosolifanten en andere dieren zorgen. De veiligheidstoestand is hier gelukkig verder rustig hier. Na 2 briefings over hoe en wat en wat wel en niet te doen in het bijzijn van de gorillas worden we met onze broekspijpen wederom in onze sokken gedropt naast het bos. We hebben allemaal een drager gehuurd om de wandeling wat minder zwaar te maken. De mensen kunnen de extra financien goed gebruiken en vooral de fitte jongeren zijn drager en gebruiken het geld veelal om naar school te kunnen gaan. 9.00u starten we met lopen. We zijn pas 4 stappen op weg en we moeten een riviertje oversteken. Na 3 stappen balanceren op natte stenen ga ik natuurlijk al de fout in en sop tot mijn knie in het water. haha en dan moet de echte hike nog beginnen. Sop sop sop. We gaan meteen omhoog omhoog en omhoog. Er is een kleine verharding naast de bomen waarover we kunnen lopen. Daarnaast is het een helling omlaag waar je je voeten dus zeker niet moet neerzetten omdat ze dan verdwijnen in het niets. De dragers vliegen omhoog en wij hijgen ons omhoog. Zo nu en dan geholpen door een handje van mijn drager Keffa zie ik dat we allemaal nog steeds omhoog gaan. Zo nu en dan stoppen we even op een open stukje om op adem te komen en even op Fred te wachten. Hij loopt met 2 wandelstokken maar kan prima volgen op iets lager tempo. Iedereen heeft een stok gekregen om je mee af te zetten om omhoog te klimmen en jezelf tegen te houden bij afdalen. Echter de bovenkant van diezelfde fijne stok blijft met enige regelmaat in de begroeiing boven mijn hoofd hangen. . We steigen behoorlijk en na een dik half uur ging de telefoon van de ranger dat de trackers de gorillas hebben gevonden. Hier kunnen we onze weg op afstemmen en ik vraag de ranger of hij kan inschatten hoever ze van ons af zijn.....en uur zegt hij. Iedereen blij dat ze al zo dichtbij zijn. De ranger geeft aan dat deze familie zeer regelmatig pas na 5 a 6 uur lopen gevonden worden en dat we geluk hebben. Dik 40 minuten en met machette gebaande "paden" later moeten we onze dragers rugtassen en stokken achterlaten. De cameras worden tevoorschijn gehaald. Gewapend met mijn reflex en zware metalen lens (en 50mm lichtsterk om mijn middel gebonden, want je weet maar nooit) klauteren we over de weggehakte gladde bladeren. De gorillas zijn in de buurt en we zien een gorillamoeder met kleintje in de boom. We staan in de buurt van een klein giftig groen slangetje wat de rangers gelukkig gespot hebben. Tijdens het stilstaan blijken we wederom in de rode mieren te staan...ik kan ze nog zo afstampen maar Ninotska heeft ze al in haar schoenen en shirt zitten. We nemen een andere route waardoor Jean Pierre en ik voorop klauteren en schuiven. Steun zoeken aan Jean-Pierre zijn schouder had geen zin want die ging al onderuit. Voor we goed en wel door hebben wat er gebeurt komt er een flinke Silverback een schijnaanval doen. Jean Pierre en ik zien het machtige beest komen en weer verdwijnen....pffff pittige kennismaking. Dit blijkt vaker zo te gaan om te tonen dat hij de baas is. De trackers maken geruststellende grom geluiden waarna de silverback rustig etend blijft zitten tussen de takken. Daarna wordt er wat gebladerte opzij gehouden zodat we hem beter kunnen zien. Wauw wat een beest zeg. Een flinke zwerm mugjes en vliegjes vliegt om de gorilla heen......mijn camera heeft erg moeite met focussen gezien de vliegjes en het gebladerte maar ik heb de silverback geschoten en de ogen van de silverback op de foto en ben al zeer gelukkig. Daarna loopt hij verder waarna wij weer erachter aan gaan gebladerde weghakkend een wegje of staplekje gecreëerd wordt hutje op matje pogen we de machtige silverback te fotograferen. De andere silverback komt door het woud ook aangelopen. Fred heeft dat gefilmd. Deze was te dichtbij voor de focus van mijn lens dus snel de compact aangezet die ik de gehele klim al bij me had en een foto gemaakt. Vlak voor hij weer wegliep. Wat een ervaring zeg. We genieten met volle teugen. We kijken naar enkele kleintjes die in dik struikgewas spelen. Daarna komt de 2e silverback voorbij waarbij hij een boompje omdat die voor mijn neus voorbij komt en een tak op Jean Pierre zijn hoofd eindigt. Allemaal show off..... de trackers lachen ermee en genieten ook zichtbaar van de ontmoeting met de voor hen bekende dieren. Ze blijven in contact en maken grom geluiden. De gorillas grommen terug en laten ook behoorlijk lange scheten. Zo nu en dan horen we redelijk zacht borstgroffel. De silverback zat smakkend de twijgen te strippen en kauwen. We hebben hem goed kunnen zien alvorens hij weer een andere eetspot opzocht ( lees hij draait zich min of meer om maar is vrijwel meteen uit zicht ivm dichte bebossing. ) ook zagen we nog een vrouwtjes gorilla in een nest en een blackback jonge man. Het uur vliegt om maar de ervaring is super. We denken 7 gorillas te hebben gezien van de familie. Een familie met 2 silverbacks onder elkaar in hiërarchie die we beiden goed (en in actie) gezien hebben. De gorillas gaan onverstoord verder met wat ze aan het eten waren als wij ons terugtrekken en klimmen en klauteren naar het punt waar de ranger politiemannen en dragers op ons wachten. Wauw het enthousiasme is enorm en we prijzen ons wederom the Lucky group. En hopen dat Jacob en Pieter ook een mooie ervaring met gorillas hebben.
De terugtocht is behoorlijk heet het reikt naar het middaguur en zo steil als de beklimmingen waren zo diep en steil zijn ook de afdalingen. Los en stoffig en met enige regelmaat enkele dempend ipv vaste ondergrond. Er wordt met enige regelmaat wat uitgegleden bij het dalen. En ik heb zelfs mijn drager een keer gevangen. Hoewel hij natuurlijk vaker mij van een steunende hand heeft voorzien. mijn getapete knie houdt zich redelijk stabiel gelukkig. Om 12.30 staan we weer bij het startpunt waar ze souvenirs hebben uitgestald. Iedereen is euforisch en koopt leuke spulletjes. Zelf koop ik bij een jonge dame een houten silverback beeldje en een mandje van papyrus. We hebben nog niet geluncht en doen dat bij terugkomst voor onze kamer. We proosten met Smirnoff op de geslaagde track whoehoe......wat een magische dag! Daarna even douchen want we zien er weer uit alsof we over boomstronken etc geklauterd zijn. In iedere huidplooi boomschors haha.....ik scroll door de foto's en hoewel ik er heel tevreden over ben was het daar zoveel magische om samen met de gorilla groep te zijn. Rian was niet meegeweest en bekeek de foto's. Ze vond de gorillas op de foto een bedroefd uiterlijk hebben. Ik zie dat niet en had die beleving ook zeker niet. Maar krachtig zien ze er zeker uit vooral als ze lopen wat een machtige mensapen! Pieter komt vlak na ons terug hij en Jacob hebben de gorillas ook prachtig gezien en waren ws zelfs dichterbij. Jacob rian en Pieter moeten meteen verder want die slapen vannacht in kisoro (later geboekt) wij gaan daar morgen pas heen.
Ik klauter nog een keer richting het restaurant waar nog andere groepsgenoten zitten. Irmgard doet een power nap. Ik wil mijn luisterboek luisteren maar opnieuw blijft het bij kletsen ervaringen uitwisselen elkaars foto's bekijken etc. Om 17.00 komt er een groep weeskinderen zingen en dansen. We doen gezellig mee en geven ze daarna natuurlijk wat. Om 19.00 diner. Daarna een afzakkertje in de lounge met open haard. We gaan zeer tevreden en moe slapen.
19-01-2017:
Vandaag mogen we uitslapen tot 8.00 maar helaas om 5.45 ben ik al weer wakker. Ik bekijk nog wat eerder binnengehaalde berichten op fb. We vertrekken later naar Kisoro waarbij we een wandeling maken langs Lake Mutanya. De kinderen volgen ons op de voet. Rond het middag uur komen we aan in travellers rest hotel waar Dian Fossey ook heeft verbleven. De wifi doet het enkele minuten waarin ik enkele foto's op fb heb kunnen plaatsen... daarna is de wifi er de gehele dag uit geweest.... TIA ik spoel onder de warme douche wederom al het rode stof van me af. Heerl ik je die warme douche zeker gezien het hier bewolkt en frisser is dan de afgelopen weken. Ik heb lkkr de tijd om mijn reisblog bij te werken maar helaas uploaden is dan weer een ander verhaal en zeker foto's toevoegen.....morgen opnieuw een tracking voor de golden monkeys......
In de ochtend een gamedrive gemaakt. Een luipaard op afstand gezien maar wel zelf door onze groep gespot. Waarna hij ver weg in de boom ging zitten. Nog een mooie foto gemaakt van een waterbok. Daarna een boottocht gemaakt. Bij het wachten op de boot hadden we 5 a 10 minuten om jezelf in te schrijven, naar het toilet te gaan en de wifi te gebruiken.....dat was ff multitasken maar voor de rest doen we hier niet veel meer dan genieten Het uploaden van het reislog ging niet helemaal soepel. Is wel aangekomen als het goed is maar niet geupload in mijn bestand waardoor ik alsnog moet toevoegen ipv en nieuwe schrijven. Deze boottocht was weer heel anders dan de andere boottochten die we gemaakt hebben en overtrof mijn verwachtingen. Wat een hoop dieren hebben we aan de oever gezien zeg......het bleef maar komen en komen........daarna via een tussenstop bij een handycraftshop en nog wat pennen en schriftjes uitdelen terug naar het kamp want het was alweer bijna etenstijd. Lekker fris douchen tussendoor (lees koud) maar met dit weer is dat geen probleem.
In de avond weer lkkr gekletst en later nog een spelletje met Irmgard gedaan......(risk travel, en verloren natuurlijk)
15-01-2017:
Vandaag sliepen we uit want we hoefden pas om 8.30 te vertrekken. We gaan naar het Ishasa gedeelte van QENP omdat dat deel bekend staat om de boom klimmende leeuwen. Helaas vinden we er geen tot we gaan lunchen op een lunchplek aan de grens met het Congolese gedeelte van het park. Isma krijgt een telefoontje dat er leeuwen gespot zijn. En we rijden met een rotvaart door het park daarheen. Mensen die eerder in wildparken zijn geweest zullen zich afvragen of je met 100 door het park mag....ehm nee eigenlijk niet. Maar dit is Uganda en daar zijn verder amper mensen in het park en er zijn veel minder wegen dan bv in Krugerpark (S.A.) waardoor beesten amper over de weg lopen. We Jeepsurfen wat af vandaag met open dak.....vasthouden en butsen maar. We zien in een boom 2 leeuwen liggen maar helaas te ver weg voor de mooie foto die ik in gedachten had. Maar gelukkig wel gezien op deze lange dag. Zelf spot ik nog hyenas die we daardoor prachtig kunnen bekijken en fotograferen. Ik zag ze nog net in mijn ooghoek ver weg uit het gras omhoog komen toen we verder wilden rijden. Dat was een mooie sighting overdag. In de avond kaarten we nog een spel met dieren erop.
16-01-2017:
Jeeeh ik ben jarig vandaag. Om 5.00u zingt Irmgard al voor me. Zodra we de tent uit komen feliciteert Mieke me al en krijg ik een zak red band fruitdropjes. Bij het ontbijt felicitaties van de gehele groep. Heel leuk. Daarna rijden we verder naar Lake Buyonyi. Bij de lokale supermarkt scoren we nog nootjes en clipjes, de gehele voorraad Smirnoff ice en een fles Amarula voor mijn verjaardagsborrel. Wat een mooi uitzicht. We gaan kanoën in de middag dat ging in het begin nog niet zo soepel. En lekker eigenwijs dat we beiden zijn ha ha zit zeker in de familie. Daarna poolparty met smirnoff en bier nootjes en chips in Lake Bunyonyi. Ik heb heerlijk genoten wat een lol hebben we gehad. Daarna lkkr douchen en aan tafel. Isma en Ronnie brengen voor het eten en taart met mijn naam kaarsjes en vuurwerk erop. Ik krijg van de groep een feestsmuts......heerlijk hoor het is echt een heerlijke verjaardag geworden.
Na het diner eten we de taart en drinken we de Amarula. Tonnetje rond rollen we zowat terug naar de hutten. We hebben hier een eigen hut met warm water douche. Heerlijk.
Wat een bijzondere verjaardag ondanks de verre afstand naar Nederland heerlijk genoten.
17-01-2017:
Deze ochtend staan we laat op en gaan om 9.00 een dorp wandeling maken. Bij deze wandeling was het soms al aardig steil omhoog. En goede training voor morgen. We komen in contact met de plaatselijke bevolking en gaan ook naar een schooltje voor weeskinderen project my Little angels.
Daar geef ik de kinderen en fotootje uit mijn printertje. Vanwege de warmte was het papier wat krom getrokken dus het had nogal wat voeten in aarde alvorens de printjes eruit kwamen. Na nieuw fotopapier toe te voegen ging het weer goed. De gids wilde er zelf ook graag een. Dus ook voor hem een printje daarna een vader met zijn 3 maanden oude zoon Given ook op een geprinte foto. Moeder kwam er daarna ook aangesneld en staat er mooi op. Nog 2 Kids die met ons meeliepen om een foto te ontvangen. Erg blij allemaal ermee en ik dus ook. Een heerlijke wandeling waar we energie van kregen. Wat een mooie mensen hier. Daarna pakken we onze spullen en vertrekken naar Gorilla Valley lodge. Van daaruit uit zullen we morgen op Gorilla tracking gaan. Spannend hoe ver we zullen moeten klimmen en of we deze gentle giants zullen ontmoeten. Het uitzicht op Bwindi inpenetrable forest vanuit de lodge is prachtig. Het restaurant ligt dan ook op het hoogste punt. Onze kamer heeft nummer 1 en jawel deze ligt op het laagste punt. Gezien we al op 2000m hoogte zijn komen we dan ook steeds hijgend aan bij het restaurant maar we zijn zeker niet de enigen. We gaan op tijd naar bed om de volgende dag fris en fruitig op Gorilla track te gaan. Ik ontdoe mijn hoofdkussen ergens in de nacht nog van een grote kever maar slaap verder prima.
18-01-2017:
Vandaag is het D-Day.......Gorilla tracking....
We ontbijten om 6.30 en stoppen voldoende eten en drinken in de tas om een tocht van 6 tot 8 uur te kunnen overbruggen. We rijden om 7.00 naar het verzamelpunt waar onze gidsen hun best zullen doen om ons alle 10 bij 2 goede gorilla families in te laten delen. Wij zitten met 8 bij de groep die de Bweza familie gaat zoeken. Het is een groep van 10 gorillas waarvan 2 silverbacks en ook nog wat blackback mannetjes vrouwtjes en baby gorillas. Er zijn 2 trackers op weg om de gorilla familie te zoeken. Een ranger genaamd Jones en 2 politieagenten met geweren die voor de veiligheid tov agressieve bosolifanten en andere dieren zorgen. De veiligheidstoestand is hier gelukkig verder rustig hier. Na 2 briefings over hoe en wat en wat wel en niet te doen in het bijzijn van de gorillas worden we met onze broekspijpen wederom in onze sokken gedropt naast het bos. We hebben allemaal een drager gehuurd om de wandeling wat minder zwaar te maken. De mensen kunnen de extra financien goed gebruiken en vooral de fitte jongeren zijn drager en gebruiken het geld veelal om naar school te kunnen gaan. 9.00u starten we met lopen. We zijn pas 4 stappen op weg en we moeten een riviertje oversteken. Na 3 stappen balanceren op natte stenen ga ik natuurlijk al de fout in en sop tot mijn knie in het water. haha en dan moet de echte hike nog beginnen. Sop sop sop. We gaan meteen omhoog omhoog en omhoog. Er is een kleine verharding naast de bomen waarover we kunnen lopen. Daarnaast is het een helling omlaag waar je je voeten dus zeker niet moet neerzetten omdat ze dan verdwijnen in het niets. De dragers vliegen omhoog en wij hijgen ons omhoog. Zo nu en dan geholpen door een handje van mijn drager Keffa zie ik dat we allemaal nog steeds omhoog gaan. Zo nu en dan stoppen we even op een open stukje om op adem te komen en even op Fred te wachten. Hij loopt met 2 wandelstokken maar kan prima volgen op iets lager tempo. Iedereen heeft een stok gekregen om je mee af te zetten om omhoog te klimmen en jezelf tegen te houden bij afdalen. Echter de bovenkant van diezelfde fijne stok blijft met enige regelmaat in de begroeiing boven mijn hoofd hangen. . We steigen behoorlijk en na een dik half uur ging de telefoon van de ranger dat de trackers de gorillas hebben gevonden. Hier kunnen we onze weg op afstemmen en ik vraag de ranger of hij kan inschatten hoever ze van ons af zijn.....en uur zegt hij. Iedereen blij dat ze al zo dichtbij zijn. De ranger geeft aan dat deze familie zeer regelmatig pas na 5 a 6 uur lopen gevonden worden en dat we geluk hebben. Dik 40 minuten en met machette gebaande "paden" later moeten we onze dragers rugtassen en stokken achterlaten. De cameras worden tevoorschijn gehaald. Gewapend met mijn reflex en zware metalen lens (en 50mm lichtsterk om mijn middel gebonden, want je weet maar nooit) klauteren we over de weggehakte gladde bladeren. De gorillas zijn in de buurt en we zien een gorillamoeder met kleintje in de boom. We staan in de buurt van een klein giftig groen slangetje wat de rangers gelukkig gespot hebben. Tijdens het stilstaan blijken we wederom in de rode mieren te staan...ik kan ze nog zo afstampen maar Ninotska heeft ze al in haar schoenen en shirt zitten. We nemen een andere route waardoor Jean Pierre en ik voorop klauteren en schuiven. Steun zoeken aan Jean-Pierre zijn schouder had geen zin want die ging al onderuit. Voor we goed en wel door hebben wat er gebeurt komt er een flinke Silverback een schijnaanval doen. Jean Pierre en ik zien het machtige beest komen en weer verdwijnen....pffff pittige kennismaking. Dit blijkt vaker zo te gaan om te tonen dat hij de baas is. De trackers maken geruststellende grom geluiden waarna de silverback rustig etend blijft zitten tussen de takken. Daarna wordt er wat gebladerte opzij gehouden zodat we hem beter kunnen zien. Wauw wat een beest zeg. Een flinke zwerm mugjes en vliegjes vliegt om de gorilla heen......mijn camera heeft erg moeite met focussen gezien de vliegjes en het gebladerte maar ik heb de silverback geschoten en de ogen van de silverback op de foto en ben al zeer gelukkig. Daarna loopt hij verder waarna wij weer erachter aan gaan gebladerde weghakkend een wegje of staplekje gecreëerd wordt hutje op matje pogen we de machtige silverback te fotograferen. De andere silverback komt door het woud ook aangelopen. Fred heeft dat gefilmd. Deze was te dichtbij voor de focus van mijn lens dus snel de compact aangezet die ik de gehele klim al bij me had en een foto gemaakt. Vlak voor hij weer wegliep. Wat een ervaring zeg. We genieten met volle teugen. We kijken naar enkele kleintjes die in dik struikgewas spelen. Daarna komt de 2e silverback voorbij waarbij hij een boompje omdat die voor mijn neus voorbij komt en een tak op Jean Pierre zijn hoofd eindigt. Allemaal show off..... de trackers lachen ermee en genieten ook zichtbaar van de ontmoeting met de voor hen bekende dieren. Ze blijven in contact en maken grom geluiden. De gorillas grommen terug en laten ook behoorlijk lange scheten. Zo nu en dan horen we redelijk zacht borstgroffel. De silverback zat smakkend de twijgen te strippen en kauwen. We hebben hem goed kunnen zien alvorens hij weer een andere eetspot opzocht ( lees hij draait zich min of meer om maar is vrijwel meteen uit zicht ivm dichte bebossing. ) ook zagen we nog een vrouwtjes gorilla in een nest en een blackback jonge man. Het uur vliegt om maar de ervaring is super. We denken 7 gorillas te hebben gezien van de familie. Een familie met 2 silverbacks onder elkaar in hiërarchie die we beiden goed (en in actie) gezien hebben. De gorillas gaan onverstoord verder met wat ze aan het eten waren als wij ons terugtrekken en klimmen en klauteren naar het punt waar de ranger politiemannen en dragers op ons wachten. Wauw het enthousiasme is enorm en we prijzen ons wederom the Lucky group. En hopen dat Jacob en Pieter ook een mooie ervaring met gorillas hebben.
De terugtocht is behoorlijk heet het reikt naar het middaguur en zo steil als de beklimmingen waren zo diep en steil zijn ook de afdalingen. Los en stoffig en met enige regelmaat enkele dempend ipv vaste ondergrond. Er wordt met enige regelmaat wat uitgegleden bij het dalen. En ik heb zelfs mijn drager een keer gevangen. Hoewel hij natuurlijk vaker mij van een steunende hand heeft voorzien. mijn getapete knie houdt zich redelijk stabiel gelukkig. Om 12.30 staan we weer bij het startpunt waar ze souvenirs hebben uitgestald. Iedereen is euforisch en koopt leuke spulletjes. Zelf koop ik bij een jonge dame een houten silverback beeldje en een mandje van papyrus. We hebben nog niet geluncht en doen dat bij terugkomst voor onze kamer. We proosten met Smirnoff op de geslaagde track whoehoe......wat een magische dag! Daarna even douchen want we zien er weer uit alsof we over boomstronken etc geklauterd zijn. In iedere huidplooi boomschors haha.....ik scroll door de foto's en hoewel ik er heel tevreden over ben was het daar zoveel magische om samen met de gorilla groep te zijn. Rian was niet meegeweest en bekeek de foto's. Ze vond de gorillas op de foto een bedroefd uiterlijk hebben. Ik zie dat niet en had die beleving ook zeker niet. Maar krachtig zien ze er zeker uit vooral als ze lopen wat een machtige mensapen! Pieter komt vlak na ons terug hij en Jacob hebben de gorillas ook prachtig gezien en waren ws zelfs dichterbij. Jacob rian en Pieter moeten meteen verder want die slapen vannacht in kisoro (later geboekt) wij gaan daar morgen pas heen.
Ik klauter nog een keer richting het restaurant waar nog andere groepsgenoten zitten. Irmgard doet een power nap. Ik wil mijn luisterboek luisteren maar opnieuw blijft het bij kletsen ervaringen uitwisselen elkaars foto's bekijken etc. Om 17.00 komt er een groep weeskinderen zingen en dansen. We doen gezellig mee en geven ze daarna natuurlijk wat. Om 19.00 diner. Daarna een afzakkertje in de lounge met open haard. We gaan zeer tevreden en moe slapen.
19-01-2017:
Vandaag mogen we uitslapen tot 8.00 maar helaas om 5.45 ben ik al weer wakker. Ik bekijk nog wat eerder binnengehaalde berichten op fb. We vertrekken later naar Kisoro waarbij we een wandeling maken langs Lake Mutanya. De kinderen volgen ons op de voet. Rond het middag uur komen we aan in travellers rest hotel waar Dian Fossey ook heeft verbleven. De wifi doet het enkele minuten waarin ik enkele foto's op fb heb kunnen plaatsen... daarna is de wifi er de gehele dag uit geweest.... TIA ik spoel onder de warme douche wederom al het rode stof van me af. Heerl ik je die warme douche zeker gezien het hier bewolkt en frisser is dan de afgelopen weken. Ik heb lkkr de tijd om mijn reisblog bij te werken maar helaas uploaden is dan weer een ander verhaal en zeker foto's toevoegen.....morgen opnieuw een tracking voor de golden monkeys......
Wel even schrikken met zo'n kerel voor je.
Ja je zit in hun gebied.
Mooi verhaal.
Fijne reis verder ,ik volg je met plezier.
Groetjes papaatje. xxx