Busrit naar Salento.

Vandaag weer vroeg uit de veren omdat het busschema van medellin naar salento nergens te verkrijgen is. Je moet gewoon bellen hoe laat ze gaan. Dat heeft onze hulpvaardige hotelbaas dus ook een paar keer herhaald voor er uberhaupt iemand opnam. Vandaag om 9.00 en om 12.00u. We willen op tijd in salento zijn zodat we daar het stadje nog kunnen verkennen en de planning/reservering voor valle de Cocora kunnen maken. Dus gaan we om 8.00 op pad om de bus van 9.00 te halen. In een kwartiertje zijn we bij busstation zuid. We zien een bruikbare pinautomaat dus pinnen maar vast want zo vaak zien we ze niet. Nu nog wat eten scoren en een busticket. Eerst een busticket.....daarna nog een tweede.....communicatiekloofje.nl maar goed nu nog vinden waar de juiste bus vertrekt. Allemaal behulpzame mensen wijzen ons steeds de verkeerde kant op...eerst boven dan andere kant boven. Gezien we toch al boven zijn en een kantoortje zien waar ze capurgana info leken te hebben daar even snel naar binnen gewandeld. Een engels sprekende jongeman kon op westerse snelheid ons van de juiste info voorzien die op internet (vrijwel) niet te vinden is. Wat een verademing..... dan blijkt later toch weer dat we voor onze bus alsnog beneden moesten zijn....de tijd begint te dringen maar als we op een drafje aankomen hollen met bepakking staat 4 minuten voor vertrek de bus er nog niet eens haha.....even later blijkt dat we eerst nog moesten inchecken alvorens we bij de haltes mochten staan....dus terug naar binnen en ingecheckt. Wat een wasse neus haha....daarna op weg naar Salento. Joepie de bus heeft wifi. Echter kunnen we er nauwelijks gebruik van maken zodra we echt op weg zijn....en dat is niet omdat er geen bereik is..maar vanwege de bochten die elkaar blijven opvolgen en de chauffeur er flink gas op geeft. We worden zo heen en weer geslingerd dat ik toch maar een reispilletje inneem en een andere stoel uitzoek waarna ik na een uurtje volledig onder invloed in de bus hang. Er was veel mist in de valleien. Maar wat een prachtig gebied is dat zeg. Heel groen allemaal en veel begroeiing. De roofvogels die er te over rondcirkelen blijken naar mijn mening een gier te zijn. Hoe ze precies heten weet ik nog niet. Deze gieren zien we ook bij de stopplaats overvliegen en zelfs in de boom zitten waardoor we ze kunnen fotograferen. Heerlijk. Op een bepaald punt komen hele vriendelijke mensen de bus in en een oude dame gaat naast me zitten en begint een gezellig praatje waar ik natuurlijk amper iets van begrijp laat staan iets terug kan zegen. Even later geeft de jongedame die erbij is de oude dame aan dat ik engels spreek. Waarna ze even later met haar telefoon laat weten dat ze jehova getuigen zijn. Heb ik dat zelfs in de bus in Colombia. (Op Aruba had ik ze ooit tijdens vakantie ook al aan de deur. Maar die herkende ik nog van de geijkte folder.) Ik geef netjes antwoord en kijk even op de site die ze op haar smartphone heeft opgezocht, en geef uiteindelijk aan dat ik de site zal onthouden als ze vraagt of ik interesse heb in de bijbel die ze op de telefoon laat zien. Dus voor gegadigden http://www.jw.org Tot we op het eindpunt zijn aangekomen blijf ik groggy van dat reispilletje....pfff maar niet meer misselijk geweest dat wel! Gisteren een leuk hotelletje uitgezocht voor vandaag. En wat denk je stopt de bus gewoon precies bij ons hotelletje. Lucky we . Daar blijkt reserveren valle de cocora nog niet zo makkelijk. Dus straks na de regen en onweersbui maar even op onderzoek uit hoe dit vast te leggen. Vandaag een uur eerder onweer en hoosbuien dan gisteren. We wilden morgen na valle de cocora lekker in een boomhut gaan slapen maar met dit weer willen we het niet riskeren. De prijs is namelijk erg hoog.....van backpacken tot flashpacken en glamping we wisselen het lekker af Het is wat fris op de kamer na die bui....hopelijk hebben we warm water daarna lekker eten want ik heb honger gekregen van niks doen in de bus..lol. Nou dat warm douchen was er helaas niet bij...ijskoud morgen wordt de douche gemaakt. Dus na kort koud wasje en bodylotion op weg naar restaurantje. Het blijkt niet zo druk in het stadje. Op de plaza waar de kerk het centrale punt is lekker buiten nog wat colombiaans gegeten...en heerlijk cocosdrankje op. Vanaf dit plein vertrekken morgen de Willys (oldtimers) om mensen naar Valle de Cocora te brengen. Het spel Tejo gezocht wat erg beroemd is hier in Salento maar helaas niet kunnen vinden. In de avond schijnt het erg gezellig te zijn daar. De tijd vliegt en we gaan naar bed.
Morgen Valle de Cocora.