Valle de Cocora

29 november 2015 - Salento, Colombia

Heerlijk geslapen vannacht en het lijkt dat ik de jetlag achter me ga laten. Rozenka is nog steeds erg vroeg wakker in de ochtend. Op tijd naar het lokale bakkertje en ons van watontbijt en lunch voorzien want in Valle de Cocora is niets te koop.....fijn daar houden we van echte natuur! Dus flink wat liters water in de rugtas spiegelreflex meesjouwen tijdens de tocht naast compact camera want we willen ook naar de kolibrie farm en daar een foto van maken lijkt me wel cool. Wandelschoenen aan zonnebril lunch en poncho mee en we gaan. Om 7.30 staan we te wachten op een Willy en na zon 15 minuten zitten we erin. Na zon 20 minuten zijn we bij het begin van de wandeltocht. We kiezen ervoor de helft te paard te doen zodat we de gehele ronde van ongeveer 12 km wandelen klimmen en klauteren kunnen doen. Gepoogd duidelijk te maken dat Rozenka kan rijden en ik niet. Dus er werden 2 paarden uitgezocht voor ons en we gingen met een gids de vallei in. De paarden begonnen meteen een wedstrijdje wie er voorop mocht lopen. Die van Rozenka ging al de verkeerde kant op en wilde met moeite met hulp van de gids de vallei in. Die wist wat voor werk hem daar te wachten stond. De paarden waren erg onrustig en de ondergrond erg ongelijk (stenen en balken gras en modder) waardoor het paardrijden nog niet de gemakkelijkste bezigheid was. De omgeving was erg mooi. En ik had mijn reflex om mijn nek voor mooie plaatjes. Maar daar had ik amper tijd voor. Moest mijn camera beschermen tegen de paardenstrubbelingen op de route. De zon scheen en de lucht was blauw....en eigenlijk al mijn fotos bewogen want bij een poging de paarden te stoppen wilden beide paarden weer voorop lopen dus linksom rechtsom gedraaid op een singletrack ....dus dat was geen optie meer....maar echt stijf van schrik raakte ik pas toen mijn paard tussen die stenenweg etc zijn oren in zijn nek legde zijn nek strekte en er met mij op zijn rug vandoor ging.....ik slaakte een kreet hield mijn camera en het zadel vast en kwam op de single trek voorbij Rozenka gestuiterd, waardoor haar paard ook in de benen ging....pffff onderweg kwamen mijn ridderachtige metalen stijgbeugels (waar heel mijn schoenneuzen in konden) tegen de rotsen aan waardoor ik ook nog het geluid van koeiebellen produceerde en het paard er niet rustiger op werd. Gelukkig kwam het daarna goed maar relaxed.... nee verre van dat was ik....lopend afzien leek me stiekum toch 10x betere optie dan op het paard afzien....en dan moesten de moelijke paardrij stukken nog komen met steile stukken op maar nog erger dus ook weer af. Hangbruggen over het water waarbij het paard er rustig door het water onderdoor liep en wij met tas en al filmend bukkend op dat paard lagen. Na een mooie, (jazeker heb uiteindelijk toch rond kunnen kijken toen Rozenka gelukkig haar paard met de bodige moeite achter de mijne liet lopen) maar adrenaline slurpende rit van 1.5 uur kon onze wandeltocht dan toch beginnen. 1 km naar de kolibriefarm. Best pittig maar daar mochten de zadelpootjes bijkomen en we genoten van de vliegensvlugge colibries. Het fotograferen ging niet zoals gehoopt maar toch enkele die ermee door kunnen. Veel lege takken gefotografeerd. Nog voordat de camera schergesteld had waren ze al weg....tussen burst modus in zelfs haha....maar daarmee niet scherp te krijgen...wat een mooie diertjes ik had ze nog nooit eerder goed gezien. Veel verschillende gezien daar omdat er zoete bakjes zijn opgehangen zodat ze daar komen eten. Prachtig! We moesten uiteindelijk verder want na die km teruglopen moesten we nog een flink eind omhoog wandelen....nou ja wandelen ploeteren......pfff iedereen na 10 meter omhoog weer stoppen bijkomen en weer door was erg steile klim....na 35 minuten kwamen we in de regen dan boven aan. Daar hebben we staan schuilen en gekletst met Martha en Tom waarmee we tijdens de klim omhoog al een nauwe puffende band hadden opgebouwd Er stonden mooie bloemen waarvan ik dacht dat wanneer het droog was geweest er vast ern kolibrie was geweest die bij die bloem had geposeerd. We zagen wel enkele kolibries verder weg. Toen het wat minder regende wilde we verder gaan. Tom en Martha liepen al aan. Ik deed mijn compactcamera in mijn poncho en keek nog eens goed rond. Ja hoor kolibrie.....op weg naar die mooie bloemen.....hup fotograferen maar en ja hoor op de foto....happy!!!! Daarna verder gewandeld en bij een uitzichtpunt enkel mist te zien....jammer want het zou vast een prachtige blik op de vallei geven bij mooi weer. Een flink stuk wandelen en waxpalmen in de mist fotografen verder komt ern klein beetje zon tevoorschijn op het moment dat wij een uitzichtpunt opklimmen...wauw wat een uitzicht over de vallei....en zelfs met wat zon erbij.....wat een gelukzalig gevoel was dat. De wolken trokken het daarna weer dicht waarna we verder liepen......de regen en onweer begonnen even later flink op te spelen en zelfs met poncho aan was alles drijfnat. De weg stenen en gras werd een modderpoel en Cathy zou Cathy niet zijn als ik niet net voor de finish een flinke moddersliding inzet in die derrie. Jekkes en stinken haha...gelukkig camera en ikzelf nog heel....in de Willy komen we naast droge mensen te zitten met zonnebril en soort Armani blousje. Dame met handtas waar iets van hollywood opstaat haha. Die ws alleen aan het begin van de route een foto hebben gemaakt of de auto niet uit zijn geweest. Er moesten nog meer mensen mee in de Willy waardoor wij ze toch nog wat van de outdoor belevenis mee hebben kunnen geven lekker cosy haha...heb hem vriendelijk toegelachen gna gna....daarna kwam nog een colombiaan in de auto die ook zeiknat was die waren we tijdens de tocht al tegen gekomen. Als laatste komen er 2 nederlandse kerels (met gehuurde lekke laarzen) zeiknat binnengevallen en we waren met 11 personen in de Willy, waarvan 1 half buiten de Willy, klaar om te vertrekken hihi gezellige maar koude terugrit gehad....gelukkig was de douche gemaakt. Broek was gescheurd dus die kon meteen de kliko in...wat een heerlijke belevenis vandaag! Daarna nog even Salento in weer geen Tejo gevonden maar wel weer heerlijk gegeten en natuurlijk veel te veel. (Hier geen zwervers dus voor de honden.) Na een tijdje zoeken nog een betaalbaar hotelletje op goede plaats in Cali gevonden waar we morgen naartoe reizen.

Foto’s

8 Reacties

  1. John:
    29 november 2015
    Spannend tochtje
  2. Nathalie Bosgoed:
    29 november 2015
    Leuk, klimmen en klauteren jammer van het weer maar dat mag de pret niet drukken. Fijn dat er toch nog kolibrie´s te zien waren =)
  3. Tante jacquelina:
    29 november 2015
    Ha ha dat paardrijden zit niet in de familie!!
    Ik heb altijd gedroomd van op het paard in galop op het strand.
    Nou een keer in de manege gereden en nee het strand zit er niet in.weet wel wat zweten is nu poeh poeh.
    Fijn dat het weer goed afgelopen is meisje!!!xx
  4. Wil Bosgoed:
    30 november 2015
    Het paardrijden dat snap ik.
    Want ik heb zelf ook moeten galopperen op de heide vroeger met Nathalie.
    Ik had blauwe plekken op mijn kuiten.
    Maar altijd een belevenis
    Mooi hoor die kleine kolibrie 's.
    Goede reis en veel plezier.xxx
  5. Lara:
    30 november 2015
    Oooo wat had ik dat graag gezien. Antieke die ervandoor gaat met paard hahaha. Heb je een foto van het paard?

    Veel plezier nog. Xx
  6. Cathy Bosgoed:
    30 november 2015
    Antieke speciaal voor jou erbij gezet haha. Rozenka heeft ze doorgestuurd. Haha Greetz.
  7. Rita:
    30 november 2015
    Wat een avontuur,een hele belevenis he op een paard in galop.
    En verder een geweldige wandeling langs de vallei,een beetje jammer van het weer maar toch een hele mooie tocht.
    Nog veel plezier verder
    Gr.x
  8. Irmgard:
    1 december 2015
    Hey cathy
    Nou dan ging ons ritje in Canada toch een stuk beter
    Gelukkig is alles goed gekomen.
    Mooi hoor die kolibrie's en die vallei ziet er ook niet verkeerd uit. Genieten
    Groetjes irmgard