Mountain Emei Shan

Gisteren niet meer naar de hotsprings geweest omdat ik Michael een amerikaanse chinees tegen kwam waarmee ik ben gaan eten en kletsen daarna maar gaan slapen want we moesten vroeg weer op. Om 5.00 opgestaan en om 5.30 het hostel uit om de eerste bus naar de berg te kunnen nemen. Michael was er ook en we gingen samen met de bus richting de top. De laatste paar uur moet je lopen en we zagen welliswaar de zon. Dus erg benieuwd hoe het er op de top uitzag. Hele mooie fotos van gezien. Een stuk kun je met de dure kabelbaan. Dit gedaan omdat ik ook nog naar het apengebied wilde wandelen en terug. Die kabelbaan was een avontuur op zich...een uur wachten en alle chinezen beginnen te rennen en duwen zodra ze een gondel zien. Het heeft geen zin om dan op de volgende te wachten want daar gebeurt precies hetzelfde dus hop mee in die stroom en hopen dat de kabelbaan meer dan 2 a 3 keer het gewicht kan dragen dan er personenplaatsen zijn. Bij het uitstappen hetzelfde tafereel terwijl toch iedereen door dezelfde deurtjes moeten. ..Nog een klein stukje naar de top...begint het te regenen en helaas is het zo bewolkt dat je op de top "Golden Summit" het gouden beeld nog maar een klein stukje kunt zien.....het werd zelfs zo erg dat ik uberhaupt geen hand voor ogen meer kon zien. Ik heb wel nog een tempel gezien... Die ging iedereen ineens heel enthousiast binnen om te bidden/schuilen. Ik heb een foto gemaakt van de wandel ruimte die er op de top is en sommige dagen kun je dus vanaf bepaalde punten rotspieken boven de wolken fotografen met de zonneschijn erop. Gezien er geen chinees te vinden was die engels sprak durfde ik niet echt verder rond te lopen.....want ik zou op zeker de weg kwijt raken in deze mist. En daarbij waarom zou ik want ondanks dat ik benieuwd was hoe het er uit zag kon ik het echt niet zien. Terug bij de kabelbaan kom ik Michael weer tegen. Hij is drijfnat en heeft geen regenjas. Ik heb net mijn laatste in gebruik vooral om over mijn rugtas te hangen tegen de regen ivm mijn camera. Die camera heb ik niet uit de tas gehad om fotos te maken helaas. Later in de bus heb ik hem wel moeten controleren op schade omdat ik natuurlijk weer eens flink ben uitgegleden over de natte schuine stenen traptreden....ongeveer 4 treden ontdaan van modder met mijn kont en ook mijn tas en ellebogen tikte flink tegen de traptreden. Ellebogen beurs en flink blauw maar gelukkig mijn camera nog heel. Ik was er wel even klaar mee moet ik zeggen. Die apen waren een flink eind wandelen vanaf een ander punt over deze gladde stenen trapjes. Dat zou met mijn vallende reisziekte vragen zijn om problemen. Jammer maar helaas dan maar geen uitzicht en geen apen vandaag. De apen zijn blijkbaar behoorlijk vervelend en ik had er weinig vertrouwen in dat ik vandaag ongeschonden uit het apengebied zou komen. Dus de bus in en weer dikke 2 uur naar beneden van de berg af rijden......helemaal onderaan stopte het met regenen en kon ik zien dat deze berg prachtig moet zijn als hij zichtbaar is helemaal begroeid. Terug in Emei mijn spullen opgehaald in hostel wat ik op de berg niet nodig had daarna op weg. Wat gegeten en in de bus terug naar Chengdu. Hopelijk zijn mijn backpack en andere belangrijke spullen veilig opgeborgen gebleven in het hostel daar. Nu lekker even een boekje lezen......En ja hoor gelukkig waren mijn spullen er nog. En ook net op tijd binnen want wat een noodweer hebben we nu mijn god.....maar wat heerlijk is het dan om je te beseffen dat je net binnen bent. Haha.....