Vanuit Bogota via Yopal naar Llanos: Hato la Aurora.
9 december 2015 - LLANOS, Colombia
Vanuit de woestijn naar Neiva en vanuit Neiva een lange busrit naar Bogota. Bus met wifi uitgezocht maar de verbinding was helaas niet zo heel goed met veel poespas toch nog een hotel kunnen boeken vlakbij het vliegveld. We hadden een grote bakkerij gezien vanuit de taxi en hebben deze gelukkig kunnen vinden. Erg lekkere broodjesgekocht als ontbijt en een toetje voor na het eten....we eten mexicaans en gaan terug naar het hotel om nog wat slaapplaatsen vast te leggen en wat andere internet zaken te regelen. Tegen middernacht gaan we slapen terwijl we om 3.00 weer opstaan. Om 4.00u op het vliegveld zijn want we vliegen om 6.00u naar Yopal. De vlucht naar Yopal ging vlekkeloos. In Yopal aangekomen staan we op een mini airport waar onze bagage met een karretje wordt binnengereden en overbodig vanuit het karretje op een klein rond bagagebandje wordt gelegd. Haha wat schattig zo serieus.... Daarna wachten we even tot Nelson ons komt ophalen. Hij is de mede eigenaar van Juan de Solito de Ecolodge waar we de komende 3 nachten verblijven. We rijden om 7.30 weg uit Yopal maar stoppen op allerlei plaatsen....kantoor van Nelson en zijn familie allerlei winkeltjes een restaurantje voor een drankje een restaurantje voor wat mango en passievruchten smoothie en later een restaurantje voor lunch. We eten vis met rijst en gebakken banaan. Daarna rijden we verder. Na enkele uren stopt de gangbare weg en begint de grind-zandweg. Het wild neemt toe en het gehobbel ook Rozenka wordt nog steeds niet wakker uit haar reistablet roes maar heeft wel weer wat uurtjes te pakken. Ik ben nog steeds erg moe van de korte nacht maar in Juan de Solita gaat alles "tranquille" volgens Nelson dus daar ga ik dan maar vanuit. Ondertussen ben ik in mijn Safari dierenspot modus en lekker in mijn element. Het weer is helder en heet.....mooi weer dus voor foto's. We stoppen nog steeds regelmatig maar nu voor dieren. Bij de eerste Capibara maak ik Rozenka toch echt wakker. Redelijk kort daarna hebben we wel erg veel geluk. We zien een grote miereneter met een grote pluimstaart over de weg rennen. Daarna filmen we het dier en maken wat foto's. Het dier loopt achter schrikdraad het volgende grasland in....maar is ondanks dat het geen geweldige foto is toch duidelijk te herkennen. Mensen geloven vaak niet meteen dat we hem echt gezien hebben omdat ze erg weinig gezien worden...maar nu hebben we bewijs op de foto. We fotograferen ook nog een aaseter/gierachtige die soms perfect de zon in zijn ogen heeft schijnen prachtig. Toch fijn dat ik mijn zware reflex heb meegenomen. Wel jammer dat ik door alle snelheid met inpakken mijn zonnekap ben vergeten in deze zonnige omgeving. Maar op sommige momenten na voldeed hij best goed zonder. We komen na de hobbelweg in drassig weiland waar we ook nog een flink eind hobbelen om bij de ranch te komen. De auto neigt soms flink op zijn zijkant. Enkele weiland hekken openen erdoor en weer dicht wat een afgelegen plek.....en haast is hier verboden want dan rijdt je jezelf vast in de modder. Om 17.00 komen we na deze safaririt dan eindelijk op plaats van bestemming aan. Bij het restaurant staat het eten klaar en we zien daar gewoon een Capibara liggen op het terras. Ook nog 2 in de tuin maar ondanks dat het lijkt of het de huiscapibaras zijn hebben we daarna enkel nog een kleinere versie zien wegrennen daar. Na het eten even bijkomen spullen uitruimen douchen wat lezen en slapen.
De dag erna ontbijten we om 7.30. Daarna gaan we een flinke wandeltocht maken met Lucero en Jullio over de ranch. Regenlaarzen en flink wandelen door de modder en koeienderrie we zien wildedieren vogels vruchten vee etc. en na een flinke wandeltocht komen we bij hun huis aan. We krijgen limoensap eten een banaan en drinken daarna nog kruidenthee uit eigen tuin. Heerlijk. Ze hebben papegaaien en ook een loopvogel met de naam Kyra. Deze gedraagt zich als een huishond. Maakt veel kabaal als de baas eraan komt en is stil als deze geaaid wordt haha. We zijn beiden moe na deze flinke tocht in de hete zon. Om 13.30 komen we terug op Juan Solito en Nelson straalt als we aangeven dat we een mooie tocht gemaakt hebben. We lunchen warm en daarna even douchen voor we een uurtje na de lunch op pad gaan voor de sunset drive. We gaan de zonsondergang bekijken op de brug. We zien nog wat arenden vooraf en zijn daardoor wat laat bij de brug maar kunnen de zonsondergang nog net zien. Gisteren was erbij de brug een Anaconda gezien. Helaas zijn deze in het droogseizoen beter te vinden. Nu zitten ze nogin het vele water. Ook de Capibaras zijn nog meer verdeeld dan in het droge seizoen.
In de avond eten we tosti en Nelson speelt op de harp. Folklore muziek. De sterrenhemel is weer prachtig hier hoewel we niet zo ver weg kunnen kijken als in de woestijn. We praten nog even over de schilderkunsten die aan de muur hangen. Ik geef aan dat ik denk dat artistieke mensen hier ook echt hun inspiratie zouden kunnen vinden. Nelson blijkt een aantal schilderijen te hebben gemaakt die in de lodge hangen. We zijn momenteel de enige 2 gasten dus er is veel aandacht voor ons. De veranda woonkamer waaraan we slapen is ook geheel voor ons ter beschikking maar we lopen liever door de tuin pogingen te doen om de papegaaien te fotograferen of andere snelle blauwe vogels of vlinders.
De volgende dag gaan we na het eten van een ananas om 6.00 met een houten bootje de rivier op waaraan de ranch is gelegen. Er klinken de meest vreemde geluiden die ik herken uit Jurassic world. Maar deze blijken vooral van vogels te zijn. Ook erg diepe klanken heel vreemd. Apen maken ook harde geluiden maar deze geluiden hoor je blijkbaar erg ver en we hebben de apen helaas niet gezien. Weer in de volle zon vandaag. We hebben geluk met het weer. Wel dragen we continu onze hoedjes en lange mouwen en soms moet ik zelfs een sjaal om om mijn hals en nek te beschermen. Alleen zonnebrand factor 50 voldoet helaas niet.....
Na de boottocht een soort van ontbijt om 10.00 weer flink wat fruit. Dit keer veelal wat ik niet mag eten en een gebakken ei. We gaan in de middag paardrijden....joepie weer een tocht op een paard. Lol maar deze keer had het paard een naam en wel Festival dus dat ritje zou een feestje worden! En ja hoor hij was erg braaf en reageerde prima op de teugels. De rit ging goed mijn paardje had het traagste tempo en moest af en toe zelfs even zachtjes draven om bij te houden. Nou dat ging dus goed.....een perfect paard voor mij. We reden een flink eind en kwamen bij het gebied van La Aurora. In dit natuurgebied ligt een meer hier zijn Anacondas maar vanwege het vele water zijn deze nu niet veilig te vinden en vangen....ook leven er groepen Capibaras die we wel zagen een erg mooi gebied. Daarna gingen we Piranha vissen dat was geweldig. Ik had nog nooit een piranha in het echt gezien. Met een vislijn en een haakje maakten we na wat prutswerk ook echte vissersworpen.....en ik had echt supersnel beet. Het binnenhalen was echter wat lastig en na wat spartelen was de vis weer verdwenen voor ik hem goed op de kant had. Dit gebeurde een paar keer. En of de tegen de rand spartelende en wegspringende Piranhas niet spannend genoeg waren kwamen er ook kaaimannen onze kant op gezwommen....uiteindelijk wel 4 zelfs. En er lag er al een op de kant toen we aankwamen. Ze roken ws het rauwe vlees wat we bij hadden. Allen hadden we regelmatig beet maar het vergt wat kunst om ze op de kant te halen die van onze vrouwelijke gids Lucero belandde na dat gespartel in de struik. Toen we bijna weggingen en ik kaaimannen stond te filmen haalde Rozenka nog een Piranha uit het water. We hadden er uiteindelijk 3 gevangen. Waarvan een gevoerd aan de kaaiman die supersnel zijn bek weer dicht had. En een stukje vlees wat over was....Toen we weggingen ging Julio even zijn handen wassen waarbij een kaaiman daar blijkbaar in de buurt zat en een flinke draai maakte ik schrok me rot.....hij had net allemaal zitten geinen de kaaiman in het water te willen gaan pakken. En een beweging met geluid gemaakt waarvan de kaaimannen schrokken of weggingen. Zul je bij het vertrekken met een halve arm terug moeten omdat je even niet oplet haha...Gelukkig voor hem geen verwondingen maar dat was niet zo gepland. vanaf 11.00 vertrokken en om 16.45 terug op de ranch. Met bootje de rivier over. Geen idee hoe/ waar ze de paarden over de rivier brengen. Maar wij waren weer even opgeslokt door de schreeuwende papegaaien die in de bomen zaten opde ranch en stee overvlogen maar heel moeilijk scherp te fotograferen zijn. Die avond aten we van de kookkunsten van een meisje dat daar 10 dagen ging leren om haar kookkunsten te verbeteren. Het eten was erg lekker. Groentekippensoep en kip pasta en rijst. Nog gekletst met jonge familieleden die erg goed engels spraken. Heerlijk om wat meer diepgang in een gesprek te kunnen brengen en elkaar ook dan nog te kunnen begrijpen. Inmiddels zijn we lekgestoken door alle insekten die maar kunnen bijten en steken.....vooral in de woestijn en hier maar ach je moet er wat voor over hebben om op deze waanzinnige plaatsen te verblijven. De ochtend erna weer vertrek naar Bogota weer dikke 5 uur op pad nu met de engels sprekende neef die met zijn familie ook een finca heeft op 2 uur rijden van Yopal. Hij woont ook nog in Bogota en bracht ons in contact met zijn broer waarna we gezamenlijk lunchen in een voor ons gevoel net peruaans restaurant. Fijn toch ook weer om in zon omgeving te zijn.
Vlucht naar Bogota ging goed evenals de overstap naar Medellin via ander stuk vliegveld (met de bus kregen we de grand tour over het vliegveld.) In het vliegtuig raakten we in gesprek met een colombiaanse man van onze leeftijd die erg goed engels kan. We moesten allen naar het centrum van Medellin en zijn gezamenlijk verder gereisd er was een goede klik. Waarbij we ieders reisverhalen hebben uitgewisseld en nog wat over de Pablo Escobar tour en geschiedenis en de Farc hebben gesproken. Het gesprek kwam uiteindelijk op wat het voor de mensen betekend heeft en wat hij er vroeger van had meegekregen. Blijkt deze man zelf 4 maanden gegijzeld te zijn geweest door Guerillas toen hij 12 jaar oud was. De mensen hebben veel leed geleden vooral veel gijzelingen hebben plaatsgevonden toen de guerillas de drugsscene wilden overnemen. Heftige verhalen die de gehele bevolking troffen. Zowel rijke mensen als armere gezinnen werden de dupe. De een voor losgeld de ander voor (kind)soldaten. Op een bepaald moment waren er 10.000 gijzelingen. Heftige verhalen in een stad met een onwerkelijk verleden........
We krijgen op verzoek nog wat reistips voor Medellin en daarna scheiden onze wegen. ✈
De dag erna ontbijten we om 7.30. Daarna gaan we een flinke wandeltocht maken met Lucero en Jullio over de ranch. Regenlaarzen en flink wandelen door de modder en koeienderrie we zien wildedieren vogels vruchten vee etc. en na een flinke wandeltocht komen we bij hun huis aan. We krijgen limoensap eten een banaan en drinken daarna nog kruidenthee uit eigen tuin. Heerlijk. Ze hebben papegaaien en ook een loopvogel met de naam Kyra. Deze gedraagt zich als een huishond. Maakt veel kabaal als de baas eraan komt en is stil als deze geaaid wordt haha. We zijn beiden moe na deze flinke tocht in de hete zon. Om 13.30 komen we terug op Juan Solito en Nelson straalt als we aangeven dat we een mooie tocht gemaakt hebben. We lunchen warm en daarna even douchen voor we een uurtje na de lunch op pad gaan voor de sunset drive. We gaan de zonsondergang bekijken op de brug. We zien nog wat arenden vooraf en zijn daardoor wat laat bij de brug maar kunnen de zonsondergang nog net zien. Gisteren was erbij de brug een Anaconda gezien. Helaas zijn deze in het droogseizoen beter te vinden. Nu zitten ze nogin het vele water. Ook de Capibaras zijn nog meer verdeeld dan in het droge seizoen.
In de avond eten we tosti en Nelson speelt op de harp. Folklore muziek. De sterrenhemel is weer prachtig hier hoewel we niet zo ver weg kunnen kijken als in de woestijn. We praten nog even over de schilderkunsten die aan de muur hangen. Ik geef aan dat ik denk dat artistieke mensen hier ook echt hun inspiratie zouden kunnen vinden. Nelson blijkt een aantal schilderijen te hebben gemaakt die in de lodge hangen. We zijn momenteel de enige 2 gasten dus er is veel aandacht voor ons. De veranda woonkamer waaraan we slapen is ook geheel voor ons ter beschikking maar we lopen liever door de tuin pogingen te doen om de papegaaien te fotograferen of andere snelle blauwe vogels of vlinders.
De volgende dag gaan we na het eten van een ananas om 6.00 met een houten bootje de rivier op waaraan de ranch is gelegen. Er klinken de meest vreemde geluiden die ik herken uit Jurassic world. Maar deze blijken vooral van vogels te zijn. Ook erg diepe klanken heel vreemd. Apen maken ook harde geluiden maar deze geluiden hoor je blijkbaar erg ver en we hebben de apen helaas niet gezien. Weer in de volle zon vandaag. We hebben geluk met het weer. Wel dragen we continu onze hoedjes en lange mouwen en soms moet ik zelfs een sjaal om om mijn hals en nek te beschermen. Alleen zonnebrand factor 50 voldoet helaas niet.....
Na de boottocht een soort van ontbijt om 10.00 weer flink wat fruit. Dit keer veelal wat ik niet mag eten en een gebakken ei. We gaan in de middag paardrijden....joepie weer een tocht op een paard. Lol maar deze keer had het paard een naam en wel Festival dus dat ritje zou een feestje worden! En ja hoor hij was erg braaf en reageerde prima op de teugels. De rit ging goed mijn paardje had het traagste tempo en moest af en toe zelfs even zachtjes draven om bij te houden. Nou dat ging dus goed.....een perfect paard voor mij. We reden een flink eind en kwamen bij het gebied van La Aurora. In dit natuurgebied ligt een meer hier zijn Anacondas maar vanwege het vele water zijn deze nu niet veilig te vinden en vangen....ook leven er groepen Capibaras die we wel zagen een erg mooi gebied. Daarna gingen we Piranha vissen dat was geweldig. Ik had nog nooit een piranha in het echt gezien. Met een vislijn en een haakje maakten we na wat prutswerk ook echte vissersworpen.....en ik had echt supersnel beet. Het binnenhalen was echter wat lastig en na wat spartelen was de vis weer verdwenen voor ik hem goed op de kant had. Dit gebeurde een paar keer. En of de tegen de rand spartelende en wegspringende Piranhas niet spannend genoeg waren kwamen er ook kaaimannen onze kant op gezwommen....uiteindelijk wel 4 zelfs. En er lag er al een op de kant toen we aankwamen. Ze roken ws het rauwe vlees wat we bij hadden. Allen hadden we regelmatig beet maar het vergt wat kunst om ze op de kant te halen die van onze vrouwelijke gids Lucero belandde na dat gespartel in de struik. Toen we bijna weggingen en ik kaaimannen stond te filmen haalde Rozenka nog een Piranha uit het water. We hadden er uiteindelijk 3 gevangen. Waarvan een gevoerd aan de kaaiman die supersnel zijn bek weer dicht had. En een stukje vlees wat over was....Toen we weggingen ging Julio even zijn handen wassen waarbij een kaaiman daar blijkbaar in de buurt zat en een flinke draai maakte ik schrok me rot.....hij had net allemaal zitten geinen de kaaiman in het water te willen gaan pakken. En een beweging met geluid gemaakt waarvan de kaaimannen schrokken of weggingen. Zul je bij het vertrekken met een halve arm terug moeten omdat je even niet oplet haha...Gelukkig voor hem geen verwondingen maar dat was niet zo gepland. vanaf 11.00 vertrokken en om 16.45 terug op de ranch. Met bootje de rivier over. Geen idee hoe/ waar ze de paarden over de rivier brengen. Maar wij waren weer even opgeslokt door de schreeuwende papegaaien die in de bomen zaten opde ranch en stee overvlogen maar heel moeilijk scherp te fotograferen zijn. Die avond aten we van de kookkunsten van een meisje dat daar 10 dagen ging leren om haar kookkunsten te verbeteren. Het eten was erg lekker. Groentekippensoep en kip pasta en rijst. Nog gekletst met jonge familieleden die erg goed engels spraken. Heerlijk om wat meer diepgang in een gesprek te kunnen brengen en elkaar ook dan nog te kunnen begrijpen. Inmiddels zijn we lekgestoken door alle insekten die maar kunnen bijten en steken.....vooral in de woestijn en hier maar ach je moet er wat voor over hebben om op deze waanzinnige plaatsen te verblijven. De ochtend erna weer vertrek naar Bogota weer dikke 5 uur op pad nu met de engels sprekende neef die met zijn familie ook een finca heeft op 2 uur rijden van Yopal. Hij woont ook nog in Bogota en bracht ons in contact met zijn broer waarna we gezamenlijk lunchen in een voor ons gevoel net peruaans restaurant. Fijn toch ook weer om in zon omgeving te zijn.
Vlucht naar Bogota ging goed evenals de overstap naar Medellin via ander stuk vliegveld (met de bus kregen we de grand tour over het vliegveld.) In het vliegtuig raakten we in gesprek met een colombiaanse man van onze leeftijd die erg goed engels kan. We moesten allen naar het centrum van Medellin en zijn gezamenlijk verder gereisd er was een goede klik. Waarbij we ieders reisverhalen hebben uitgewisseld en nog wat over de Pablo Escobar tour en geschiedenis en de Farc hebben gesproken. Het gesprek kwam uiteindelijk op wat het voor de mensen betekend heeft en wat hij er vroeger van had meegekregen. Blijkt deze man zelf 4 maanden gegijzeld te zijn geweest door Guerillas toen hij 12 jaar oud was. De mensen hebben veel leed geleden vooral veel gijzelingen hebben plaatsgevonden toen de guerillas de drugsscene wilden overnemen. Heftige verhalen die de gehele bevolking troffen. Zowel rijke mensen als armere gezinnen werden de dupe. De een voor losgeld de ander voor (kind)soldaten. Op een bepaald moment waren er 10.000 gijzelingen. Heftige verhalen in een stad met een onwerkelijk verleden........
We krijgen op verzoek nog wat reistips voor Medellin en daarna scheiden onze wegen. ✈
Het is net of ik een boek aan het lezen ben. En wacht weer tot ik verder kan lezen. Kijk weer uit naar je volgende verhaal!!
Veel plezier en kijk goed uit he!!! x